A verdade que bastante difiícil redactar o blog no día de hoxe, non tanto por ser o último día, senón porque non saber exactamente que contarvos mamis e papis.

Durante a mañá Bieito e eu tivemos a oportunidade de entrar un rato no aula, convidados por Maira e Mike (aula conxunta). Os rapaces fixeron no día de hoxe presentación de temas varios preparados en días previos. Para non romper máis a máxia da clase os monitores seguimos cás nosas tarefas no noso punto de referencia durante esta estadía, a cafetería da universidade… mentras que os rapaces se puxeron hoxe as botas con chocolates varios. Ao final ata parece ser que van a botar de menos a Maira e a Mike????!!!!

Para Bieito e para min, o momento máis especial do día foi despedirnos de Pam, a coordinadora local, atenta e predisposta a axudar aos rapaces e a nós, un sobresainte para ela. Nota aparte a organización local, mellor deixala en ‘No commentes’.

Bieito, Pam e Marcos

A Bieito hoxe o corpo llas pedía, ter un ‘speech’ cós rapaces, último día, indicacións claras. Tarde libre para compras, máis ben últimas compras, hora de chegada definida, ás 6 p.m., que hai que preparar maletas, descansar para a xornada de viaxe, etc… e non menos certo e o último día cás host families (son consciente que o trato de todas as host families non son iguais pero é o seu estar o último día na casa, cear, etc).

Ao largo da tarde ablandámonos e ampliamos a hora de chegada á habitual 7 p.m. Iso sí, tiñan que pornos olliños para ter dita ampliación.

No noso caso Bieito e eu fomos a recoller a nosa host mum, Nita, ao seu traballo. Podríamos escribir un blog de todo o que vivimos con ela, pero non procede, oxalá os rapaces lle haxan collido a metade do cariño que nos lle collemos a ela, e que conversasen, reísen, saísen fóra da casa unha cuarta parte do que nos fixemos. Por algo é a QUEEN das host mum entre @s monitores.

Bieito, gran compañeiro có cal compartimos unha mesma visión educadora, un pracer compartir estas 3 semanas, creo que fixemos boa dúpla.

Aunque poucos son os selfies que me fixen e moitos os que me roubaron os rapaces e rapazas. O SELFIE GAÑADOR vai dedicado ao respeto, a tolerancia e ao cumplimento das normas de circulación.

RESPETO EN VALORES

Rapaces, bueno, un pouco de todo, momentos en que podería levarvos de cea e outros deixarvos sen ela, ‘no more comments’.

Mamis e papis, para calquer aclaración ahí estaremos no aeroporto de Peinador.

SEE YOU LATER!

O máis interesante de mañá é ver o resultado das enquisas finais, bueno máis ben ver o apartado de a onde irían se poidesen ir a vivir unha experiencia parecida no futuro. Hawaii destino por preferencia (3), Italia (2), Alemaña, Escocia, Estados Unidos (L.A., Nova Iork, Miami), United Kingdom (Liverpool) entran dentro dos parámetros esperados. Os resultados máis sorprendentes Kenia, as favelas do Brasil, Nova Zelanda, Noruega, pero especial mención ten Groenlandia ou a Antártida.

Algunha patada gramatical tamén as houbo!!!

Á tarde puxémonos rumbo a Wandsworth, para que boa parte dos rapaces xogasen a E-Sports en Gravity centro de ocio, onde tamén dispoñen bolera, dardos, máquinas arcade, billar e aquilo ao que os demáis rapaces que querían ir a facer pero o cal xa nos dixeran que non había praza, Karting, unha magoa. Mentres uns xogaban os demáis moi ao seu pesar tiveron que quedarse nas inmediacións, no centro comercial, xa que querían voltar ao Stamford Bridge, pero tanto por ter que ir en bus e o tempo que suporía non se lles permitiu.

Algunhas das caras dos que o  pasaron ben no E-Sport

O tema importante do día, a cea de despidida na pizzería Franco Manca. Menos mal que xa tíñamos reservados as pizzas porque pedir para 50 sería un pouco bastante lío. Cea compartida cás rapazas e rapaces de Cobham na parte de arriba da pizzería, o cal sempre é mellor para estar máis ao seu aire, como camarieros convidados, @s monitores.

A velada na pizzeria rematou con algún xogo, ao largo da tarde tiñan que enviarme por privado unha afirmación verdadeira e outra falsa sobre eles, as cales os demáis non tiñan que coñecer. Os rapaces e as rapazas do outro grupo non teñen moita chicha. Modificando o xogo collemos algunha afirmación verdadeiras dalgúns/dalgunhas e sacamos tres candidatos/as e os demáis tiñan que adiviñar de quen é a afrimación. Algunhas foron fáciles xa que entre eles se coñecen, o que dixen pouca imaxinación/chicha teñen os rapaces. Menos mal que están os monitores para meter algunha bola polo medio e dar chicha ao xogo cá colaboración dos candidatos (ou non).

“I think Messi is the best football player of all the time”

No comments

“My brother measures is 1.93m”

I have a signed REal Madrid T-shirt signed by Gareth Bale”

Como ven sendo costume sempre veñen a chorar a última hora para poder chegar máis tarde a casa. Desta vez démoslle permiso ás 22h, con previa confirmación da host family.

Mañá último día, estades ansiosos de voltar a casa rapaces? Mamis e papis, e vós, emocionad@s de telos de novo na casa?

ADIANTAMOS BLOG DO VENRES CON NOVAS RECENTES

Último día, hai varios retrasos de puntualidade, de feito de todos os que faltaban 5 xa están na clase e outros 2 quedaron durmidos (houbo que chamarlos a casa).

@s papis e mamis que valoren por si mesmo.

foto tomada 10.05, inicio break time

O único salientable do día é que os rapaces pasaron máis tempo sentados en bus que de free time, o cal para variar ven moi ben;).

As clases rutina, aunque houbo a quenes se lles pegaron as sábanas, non fan máis que comer e durmir (a excepción dun que se pasou ata as 3 a.m. pegado ao teléfono). Tamén é certo, non sei en que instituto o profesorado lles carga aos rapaces de deberes, porque hai uns cantos que sempre están a pensar en ir a casa a facer os deberes en vez de disfrutar da experiencia.

Hoxe os rapaces colleron a líña 85 en dirección PUTNEY, parada Putney Bridge.

Por min visita arredor do Fulham Palace, un rato polo Bishops Park, parque pequeno pero agradable que conta cun estanque, unha pista de skate e ao lado un campo de fútbol, pena de parque porque algún xogo de animación se puido facer pero xa sei que estarían pensando no fútbol. E finalizar en Putney a cal conta cunha rúa principal con moita vida, aunque os rapaces son moi de acabar no McDonald’s, o cal acabou sucedendo igualmente.

Sabendo que este plan non lles gustaría o plan era levalos a Gravity en Wandsworth, un centro de ocio cunha gran variedade de actividades ao seu gusto, a quen non lle gustaría?

Iso sí, houbo unha proposta alternativa presentada por Nacho Couto, un dos futboleros por excelencia do grupo, é no día de hoxe máis (non digo nada máis solo mirarlle a camiseta que leva hoxe posta). A proposta ir a visitar ao Stamford Bridge.

Explicando un pouco a situación de que non nos colleron o teléfono para facer a reserva e despois de facer un consenso entre eles e con eles, a mellor opción foi ir a Gravity e no caso de non poder xogar ás preferencias dos rapaces porque non ter reserva ir ao Stamford Bridge. DITO É FEITO, literalmente.

Bus ata Wandsworth, chegada a Gravity, primeira no canto dos dentes, pois non había posibilidade de poder facer Karting nin hoxe nin mañá, os rapaces que quixeron facer E-sports (a maioria), tamén se quedaron cás gañas pero polo menos teñen a reserva para mañá.ç

Despois de recoller ao grupo que non lles apetecía xogar a nada por motivos varios no McDonald’s. Puxémonos rumbo ao estadio do Chelsea.

STAMFORD BRIDGE

Como me gusta ese eslogan do clube ‘The pride of London’, un xesto hacia a diversidade e respecto hacia todas as persoas.

A visita como foi improvisada pois foi breve pero a vez maís larga do esperado, querían marchar pero unha vez alí non tiñan tanta presa de marchar salvo algún que tiña velada cá familia ou como xa dixen antes, cós deberes.

Visita arredor do estadio, ver nunha das paredes ás figuras máis destacadas que pasaron polo clube, e algúns que entraron na tenda para levarse algún recordo e de paso facer algunha fota cás replicas das copas que ten o Chelsea.

A volta se fixo larga, pero máis pola prisa psicolóxica e por que era tarde e sabían que hoxe non ían a ter tempo libre. Hora de chegada a Kingston, 17.50h. Alí estaban as rapazas de Cobham e Epsom esperando polos rapaces. Pero xa saben que a hora de chegada é ás 19h. Que se estaban xogando a cea de despedida de mañá.

A sorpresa do día, que unha vez que comezaron a chequear, os monitores nos tomamos a libertade de comprobar se era certo que chegasen a casa (videochamada), o certo é que cachamos a máis de un que non estaba na casa, a piques de chegar nos decían, e outros que non nos daban collido o teléfono, porqué será, aunque despois de 20 minutos si deran sinais de vida.

Un día menos e xa estamos na casiña!!!!

HAPPY BIRTHDAY DAVID MOINELO!!!

Aquí os rapaces momentos antes do inicio da actividade do día, Riverside Walk ao carón do Thames.

Unha cousa levou a outra e ahí no medio da praza os rapaces anímáronse a cantarlle o cumpleanos feliz entre outras cancións.

Atención non sabemos se David pediu desexo ou non, pero ao rato apareceron dúas rapazas, as cales resultan ser coñecidas por expedicións feitas días atrás en Epsom algúns dos nosos aventureiros.

A cuestión é que as rapazas querían levarse un recordo, polo cal como monitor medio guai ofrecínme a facer unha foto delas có grupo. Bieito a outra parte da dupla de monitores como o outro monitor medio guai, moveu as súas redes sociais e foi capaz de conseguir está foto, a cal tivemos que retocar por razóns obvias.

O paseo máis ben foi curto. Ao igual cás gañas de facer unha actividade en conxunto cás rapazas de Cobham. Bueno sempre hai unha excepción, Sergio. Sergio esa é a actitude que nos gusta aos monitores! Quixera poder prometerche un pase para algunha actividade molona do Concello de Vigo, pero a verdade que non teño o teléfono persoal de Abel Caballero. Pero seguro que algún dos rapaces ten o Instagram de Abel, e cho pode pasar.

con Saad, o activity leader

HAPPY DIVALI!!!

Algúns dos rapaces tiveron a oportunidade de celebrar o Divalis. O Divali é a entrada ao novo ano hindú, é unha das noites máis significativas e alegres do ano. Durante o Divali a xente estrea roupa nova, comparte doces e fan explotar petardos e fogos artificiais.

Sábado 22. Londres.

HAPPY BIRTHDAY MARCOS HERNÁNDEZ!!! 

Visita ao British Museum, enormeee, estuvimos 2 horas que non dan para apreciar todo o que ahí hai.

Roubado de foto

Esperando o bus para chegar ao museo

Acordeime de vos mamis e papis

Pola tarde puxemos rumbo a Camden Market, zona que conta con múltiples postos de comida na rúa, tendas de souvinirs como tendas alternativas para comprar ropa, complementos, música, artesanía…

Como ven sendo tendencia pedímoslle aos rapaces que compartan fotos súas onde estén para compartir no blog, caso pouco ou nulo. Polo cal lamentamos non poder compartir foto ningunha de Camden Market xa que non chegou ningunha.

Como ven sendo costume os rapaces veñen a pedirnos as cousas no último momento. “Queremos ir a cear entre “”Nós” “. A xestionar cás host families e coordinadora, hora límite as 9 p.m.

Domingo 23. Greenwich.

Ou ese era o plan inicial. Xusto ás 8.30 nos avisan que a guía non se atopa ben. E despois de madrugar e ter os billetes, pómonos rumbo a Londres. O certo que antes de subir e en conxunto cá compañeira monitora de Cobham, xa que o grupo de Cobham tamén tiña a misma guía, decidimos ir ao ao Natural History Museum, para o cal tivemos que baixar en Wimbledon, iso sí non foi todo tan doado como parece. Pam a nosa coordinadora local, un 10 para ela, xa que é o noso mellor apoyo para sobrevivir esta experiencia, xa tiña arranxado outra guía, o certo é que o día non acompañaba, ao menos neses momento chovia e non parecía parar ao largo do día, aunque sí o fixo. En resumen non puidemos ir ao museo de historia Natural pero quedou pendente para a tarde.

Así que despois de estar parados en Wimbledon tomamos dirección Waterloo, e fomos a Covent Garden que eles, os rapaces non se acercaran o primeiro sábado, zona de mercado mais tradicional dentro de Londres centro. A permisa é que tiñan tempo libre ata ás 2, pero que pasasen ao menos unha hora polo mercado, xa podo decir que ben poucos andiveron, contados cós dedos dunha man.

Despois de asentarnos e ver o tempo que nos levaba estar ás 4.30 no museo, hora da reserva, ampliamos o horario.

A viaxe de volta foi intensa, para comezar vacouse o museo á vez, centos de persoas, o metro abarrotado, o tren, e por último os buses, e tendo en conta que é domingo non operan cómo mesmo horario que pola semana pffffff (resoplo).

Se non o vexo non o creo, despois de 10 días por fín os nosos tres señoritos chegan á hora, incluso 5 minutos antes. Este é o reporte da mañá.

A tarde coma sempre é unha sorpresa, inclusive para os monitores, hoxe programamos a visita ao museo local de Kingston. Un museo pequeno o cal non se pode ver en pouco tempo, iso sí creo e así o digo que por pouco que interese, que a metade este sentado de calquer maneira no chan ou inclusive tirado no chán cóma nenos de infantil/primaria non procede en absoluto. De feito nin fotos hai da visita para evitar o bochorno a algúns dos pais e nais.

Para a seguinte actividade, houbo que aplazar o comezo da actividade ás 15.30, se ben tivo que atrasarse 45 minutos xa que os nosos rapaces, eles moi xenerosos quixeron esperar ao grupo de Cobham, cando digo ao grupo digo as rapazas ou parte delas.

CHALLENGE

In groups of 6. Take photos, ask permission and be respectful:

1. You lying on the ground speling the word “VIGO”( 2 Groups together)
2. Someone with a football T-shirt or any ítem of clothing.
3. In the supermarket,find a product that costs £99
4. In the supermarket, hold in your hand your favourite drink
5. Someone with a dog
6. A Telephone box
7. At least a group of 4 people together, not yourself
8. Someone wearing a checked shirt
9. A board game
10. A selfie of your group, with a Fish & chips shop in the background
11. A place to eat Asian food
12. A market stall in the market place
13. *Four of you crossing the rainbow crosswalk like The Beatles in Abbey Road
14. *Nice and gently ask someone that looks like your mum or dad and take a photo
15. *Halloween sweets

Resultados:

Grupo de Jaime, Pablo del Valle, Alejandro Moraña, Nacho Couto, Mateo Agra, Adriana González, Ana Rodríguez. Correctas 2, 3, 4, 5, 6, 7, 10, 14, 15; invalidada 13. Nota 9/15. Os máis ordeados.

 Grupo Sergio, Pablo, Eiró, Kike, Hugo, Carlota e Vega. Correctas 1, 2, 3, 4, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 13, 15; invalidada 12. Nota 12/15. O importante é participar.

Grupo Gabrielillo, Mateo, Jorge, Emilio, Marcos, Lucas, Rodrigo, Eva, Blanca e Carmen. Correctas 2, 3, 4, 5, 6, 8, 11, 12, 13. Nota 9/15. Girl power & boy power

Grupo David, Marcos Giráldez, Nacho Romano, Alejandro Martínez,, Daniel, Duarte, Bea García, Martadela. Correctas 6, 11, 14. Invalidadas 4, 7, 13, 15. David só ante o peligro.

No podio final entran todas e todos os que participaron durante o challenge, o cal non son todos os rapaces deste grupo, as fotos o demostran, as actividades son obrigatorias, tanto por respecto aos compañeiros e aos monitores que nos implicamos en preparar actividades máis amenas e educativas con respecto ao programa e procurar xuntarvos có grupo de Cobham. Agradecementos as rapazas de Cobham que se implicaron na actividade, e as monitoras. Hai un empate entre os equipos de JAime, Sergio e Gabriel. Pero sen dúbida o MVP é David.

DESEXO QUE AS FORMAS NO DÍA DE MAÑÁ NO BRITISH MUSEUM SEXAN AS CORRECTAS.

Despois de moitos días temos unha boa nova, contamos con todos os integrantes do grupo.

A verdade que os rapaces conmigo falar non falan inglés, pero de vez en cando collo algún despistado para que fale en inglés 5 ou 10 minutos conmigo e que se solten falando o tema da igual, o caso é practicalo. Onte tocoulle a Mateo Agra, hoxe por iniciativa propia Hugo (repite, debe de ser que non o fago tan mal jajaja) e despois adxuntamos a Sergio.

Let’s talk

Por finnnnn, hoxe saímos de Kingston, bueno os rapaces teñen moito apego a Epsom no seu tempo libre, pero o dito hoxe a actividade da tarde fóra de Kingston. Dirección a Richmond e Richmond Park. Durante o traxecto de ida, Bieito como animador sacou da manga/móbil unha app con preguntas diversas as cales tiñan que responder o máis rápido posible e correctamente claro está, os rapaces decantáronse polas preguntas relacionadas có Deporte.

A visita rápida a Richmond, barrio “posh” según Saad, realmente foi unha visita de postín, os rapaces tiñan gañas de ir a Kingston para quedarse, porque será será?

Seguinte parada Richmond Park, compartiría unha captura de pantalla das súas dimensión pero queda horroroso. A buscalo en redes papis e mamis! Chegaron cá mesma motivación cá que van aos parques cando non van as rapazas, máis ben escasas. Vendo o panorama e que non tiñan gañas de facer o amago de moverse, pois a un que non ten que ter conexión Wi-Fi para conectarse á realidade…

“Bieito seguen ahí os rapaces parados na entrada?” – “Sí, algún sen conexión Wi-Fi, por?” –  “Nada, vamos a darlle motivación para moverse polo parque, que se queren marchar antes a coller a liña de bus para Kingston que espabilen e me atopen”.

Mensaxe resumido ao grupo: SE QUEREDES MARCHAR ANTES DÁS 16.30 TEDES QUE ATOPARME, ESCONDIDO VOS ESPERO, APURADE.

By Emilio

By Sergio

By Pablo Montero

A pesar dos esforzos iniciais por atoparme os ánimos iniciais parece que foron decaindo. Nacho Romano e Mateo Martínez no seu intento de atoparme usaron o comodín da chamada, lamentablemente o meu móbil estaba en silencio ohhhhh bó intento mellor sorte para a próxima;). Os minutos pasaban e non chegaba ninguén, 16.25 baixo dando por finalizado o escondite (Hide-and-Seek).

“I LOVE IT WHEN A PLAN COMES TOGETHER” Hannibal Smith, The A-Team

A imaxe do grupo a miña chegada, xogando un rondo cunha pelota que atoparon. Na súa cabeza por fin nos ímos.

Hugo non te queixes o prometido é deuda:

I have been more or less one week in England.These days I was meeting some friends. It´s the first time that I live with a friend in a house and I like this experience. I also live with new parents of an other country. My English teacher in Spain told us:”The first days will be hard to communicate with the Englsih family but after with practise we are going to do it very well”. She was right the first days I needed the arms and the language to communicate with them, but now in the eight day my host mum told me that I’m having a fluence English and for me it is easier to communicate with them than at the first begining days. The words that she said made me very happy.

…

O primeiro que participa activamente no blog, a ver se se anima algún máis e comparte a súa experiencia cá host familly ou có idioma. Certo que tampouco me ten que pasar a actividade extraescolar con Bieito (Hugo que nos ímos coñecendo).

En castelán ou galego por whatsapp me serve, e unha foto sempre axuda.

Ufff que rápido se pasou o domingo, ao menos aos monitores xa que foi o único día libre que temos nestas 3 semanas, aínda así sempre dando o mellor de nós. Iso sí aos rapaces culés non se lles pasou tan rápido, unha derrota sempre escoce. Menos mal que cós anos xa pasa a ser secundario isto do fútbol.

Debe de ser por iso que xa estaban organizando para xogar no día de hoxe ao fútbol, PESADOS, SODES MOI PESADOS!!

Menos mal que despois de probar o tradicional Fish & Chips no día de onte, non vemos con cara de besugo ao traballo.

FÚTBOL, xa comezan o día recordando a ________ que leve o balón, pff mal vamos.

Info importante papis e mamis, por se non vos trasladaron esta información os rapaces, ao ter clases na universidade, están divididos en dous grupos feitos por eles mesmos. Temos ao profe MIKE e á profe MAYRA, Bieito e eu non temos claro con quen iríamos a clase.

Pero como estratega a MIKE non hai quen o gañe. Norma a partir de hoxe: “Ao entrar na aula os móbiles enriba da mesa do profesor”, algo tan básico pero revoluciona a calidade de ensinanza, funcionou. Afortunados somos Bieito e eu de que non teña patentado dita estratexia, corre pernas para que te quero, antes de que subisen do descanso: “MAYRA, oes porque non probas esta estratexa”. Estamos pendentes de coñecer o resultado mañá.

Voume deixar de tantos termos futbolísticos e falar da actividade do día, despois de meditar e consensuar cós rapaces, a decisión e acordo foi xogar ao fútbol. Xa sei estou contradecíndome, non?

Primeria parte fútbol gaélico e segunda fútbol do que eles queren, o inglés.

Despois de retrasar o comezo da actividade, onde os rapaces xa aproveitaron para xogar ao fútbol inglés, mentres conseguía un balón de fútbol decente que botase, porque aquí conseguir unha pelota de fútbol gaélico nada de nada. A única diferenza ente unha e outra a grandes rasgos é que a de gaélico é máis pesada.

Vale, cantos coñecen o fútbol gaélico? Seguramente poucos, decírvos que Galicia é unha potencia a nivel europeo, tal como o demostraron os equipos galegos que participaron no PAN-EURO o pasado sábado na Coruña.

O fútbol gaélico procede de Irlanda, 15 vs 15. Poucos coñecían este deporte que se xoga cás mans e pés, no caso de Jaime algunha noción si tiña, pero houbo que refresacar algunha das normas. Mellor deixar a Jaime que corra cá pelota que non se lle dá mal. Para ensinar como se xoga xa estaba eu no día de hoxe, ou intentalo (os rapaces: fútbol, queremos xogar ao fútbol).

Nocións básicas do xogo; para avanzar cá pelota cada catro pases un “solo”  ou “bounce”; os pases “hand or fist pass”, a pelota sae dende a man, ou “kick”; para sumar puntos dúas opcións, GOL (dentro da portería) vale 3 puntos, e TIRO A PAUS (aunque cá mán tamén se pode). A habilidade máis complexa de adquirir é o “crouch lift” levantar a pelota do chán có pé primeiro.

A pesar de verse que o pasaban mellor que có cricket, insistían no fútbol, algo máis dunha hora foi o que fún capaz de retelos entre adquisición de habilidades e partido, moito me pareceu.

Veña a xogar ao fútbol (inglés) Barça – Madrid, o máis salientable foi a fichaxe de 3 rapazas e 2 rapaces de Cobham que estaban polo Fairfield Park. Empate a 0.

Número de veces que utilizo a palabra fútbol: a) 12 b) 14 c)16

Mirade a quen me atopei cando me dirixía a coller o bus, a ver se papá ou mamá recoñece o seu fillo (deixade un comentario para confirmar se pensades que é o voso fillo)

Para mañá a ver se me van mandando algunha foto da casa ou cá súa host family e algunha anécdota ou descripción cá host family. JUAN a dedo, tocouche ser o primeiro, espero que vaia habendo máis voluntarios, senón tamén van a dedo. PAPIS e MAMIS ide metendo presión. Que non son nin bloger nin influencer, pero si un pesado.

O karma sí existe, cando o vernes lles dixemos  “rapaces mañá aquí (estación de tren) ás 8.15 que o tren non espera por ninguén” pois non sabemos que pasou que os rapaces que sempre chegan tarde á university, pumm, mensaxe ás 7.04, “estamos aquí”. E os demáis en casa jajaja. Tamén o digo, non sabemos para que estivemos ás 8.15 cando tardamos unha hora en saír có tren pfff:(.

Pola mañá antes de subir no tren

A viaxe en tren non foi longa uns 25 minutos ata a estación de Waterloo, habelas hainas, as anécdotas, pero reservo para logo a da viaxe de volta, e algunha durante a estancia en Londres tamén.

Por fin!! alguén que non ten un móbil na man

Claro claro falta introducir a Fara, a nosa activity leader e guía, os rapaces quedaron encantados con ela (ou non?), directrices concisas. Os rapaces por primeira vez viron o carácter propio dun/ha mestre de escola inglés/a, en resumen, todo aquilo que por desgraza tiñan que estar vivindo no Epsom Glyn e que non puido ser.

As directrices, canto menos se retrasase o grupo en facer a ruta, máis tempo libre disporian.

London Eye (a Noria máis grande de europa no ano 2000), Big Ben e House of Parliament,, Westminster Abbey, Buckingham Palace, Trafagar Square e Leicester Square.

London Eye by Emilio

Quedou claro que o sabio do grupo grupo é Mateo Agra, Fara “Do you know…?”, Mateo coa resposta na boca, e dice que non o preparou, non quero saber as notazas que pode sacar estudando.

Despois están os que teñen que soltar adrenalina, carreira de punto A a B, de camiño a Buckingham Palace. 15 minutos de descanso, despois dirección Trafagar Square onde tamén Fara lles comentou por unha pancartas que había no chan que se estaba a producir unha protesta, a nivel mundial, por uns dereitos humans, se lle preguntades aos vosos fillos deberían saber a resposta pero había algún disperso e estou seguro que non se enterou de nada, e é unha magoa porque é un tema de actualidade.

Punto de encontro, Leicester Square, para min punto de referencia en Londres por intereses persoais, aunque os rapaces non tiñan que saber porque, pero a foto de perfil me delata e atoparon a estatua de Charles Chaplin, non estou seguro de que sepan quen é, aunque sexa unha personaxe interxeneracional. O que non todo o mundo sabe é que Charles Chaplin naceu e pasou a súa infancia en Londres, onde comezou no mundo do espectáculo dende ben cativo.

By Juan
“Sé tú , e intenta ser feliz; pero sobre todo sé tú” Charlie Chaplin

En Leicester Square tamén hai máis estatuas en referencia a England: Mary Poppins, Mr. Bean e máis actual a Harry Potter, non sei se sacarían algunha foto con Harry. Sen embargo non sei moi ben porque o logo de McDonalds ten un poder de gran atracción para eles. Menos mal que os monitores somos os adultos e temos un paladar máis refinado.

By Alejandro Eiró

O tempo libre durou unhas 3 horas, tempo máis que insuficiente para ver todo o que hai que ver na zona centro de Londres, moitos barrios, máis tendas (tendas de souvenirs aparte) que cafeterías en España, e mercados. O importante e que vos conten que lugares visitaron, porque o tempo é limitado. Por recomendación miña que fosen a Vigo Street, estou seguro que nin recordan a miña explicación de porque existe esta calle en Londres, e menos de que se acercaran a vela (a min me pasaría o mesmo cá idade deles).

A miña percepción que para estar en Londres a penas vin bolsas con compras, espero que vos leven algún agasallo a casa. Próxima semana de volta a Londres, pero non ao centro de Londres.

Sempre ten que haber algún que incitador no grupo, tranquilo “T” non vou decir o teu nome, En resumen, na viaxe de volta en tren querian o  instagram de Bieto e o meu, non entendo con que fín. Erre que erre, e acabaron encontrando o meu. Resultado hai un Marcos que non son eu con varias solicitudes de seguimento, e despois de varios minutos atoparon realmente o meu, agora me atopo con 27 solicitudes de IG, 23 do meu grupo e 4 doutros grupos. Rapaces tede paciencia… cando teñades 18 anos e vos acordedes do meu nome falamos outra vez da petición, mentras tanto veño para ser influencer pero non en redes sociais. A currar, ser responsables, educados, e como non a pasalo ben con cabeza.

Para todo o demáis, os apercebementos de Bieito;).

A gran pena do día foi que Pablo del Valle non puido participar desta first exerience in London, para a próxima o primeiro.

Día 7, parece que foi onte cando tocaba o madrugón para ir a Peinador, pero o tempo pasa, espero que os rapaces vos teñan ben informados das súas actividades, aquí a Bieito e a mín nos saturan o grupo de whatsapp con cousas que poderían decilas polo grupo propio deles pero a hora da verdade non nos soltan con quen pasan a tarde, por sorte as redes sociais nos permiten telos lixeiramente localizados que non controlados.

Papis e mamis teño que decilo por aquí, aunque seguramente xa o sepades, vades a interactuar máis cos vosos fillos a través do móbil que no face to face, hai algúns adictos ao móbil.

Despois de facer o resumo da semana, deixovos unha foto dos maís veloces da etapa de hoxe, Kingston University a Kinston centre (punto de encontro có activity leader). Tamén vos digo a etapa esta é estase convertendo nun bucle (5 veces esta semá).

Indurain e Contador por diante do pelotón

Actividade do día CRICKET, pelota, bate e travesaños, o material… fácil.

O problema ven sendo cómo xogar, ahí custou. Vou intentar explicar algo, hai dous xogadores que lanzan a pelota, lanzadores, que de un bote este a vez a 3 travesaños verticais para tirar o travesaño horizontal que está enriba, esta é a maniera de eliminar o bateador. O bateador ten que golpear a pelota (ata ahí obvio) pero para facer carrerias ten que chegar ata o sitio onde esta o lanzador á vez que o seu compañeiro ocupa o lugar do bateador pero se lle da tempo volven a intercambiarse, así sucesivamente para facer o máximo número de carreiras. Os demáis ademáis de mirar para estes 4 pois procuran coller a pelota que lanza o bateador. Agora en serío se chegástendes a entender algo e para felicitarvos. A parte disto en resumen para os que coñecades o beisbol o que batea correa a base 1 e base 1 a zona de bateo e se cambian entre sí o máximo número de veces para sumar carreiras. O que menos carreiras teña evidentemente non gaña. Para calquer dúbida, opción A, pagádevos unha viaxe a Inglaterra, bueno a India ou Australia tampouco está mal, pero as malas abride unha pestana e buscade en Google “Cricket”.

Antes de marchar un momento turbio… ver os alumnos bailar, lemento decir que estou fóra de onda, e utilizando esta expresión seguro que tamén. Bailes actuais DRILL (David é o master do grupo, non hai imáxe do momentazo, iso non significa que algún día saia a luz algún video), PASITO DE RAW e PESCADINHA. Algún tamén perreou OMG.

Para que non quedase dúbida os rapaces xa teñen claro onde está o TESCO express, vamos a decir a verdade saben máis os rapaces dos sitios cá os monitores, pero cal era a gracia de ter claro onde está o TESCO express, que ao lado está a estación de tren, maña 8.30, LONDON is waiting for us!!!

Aproveito para mostrar ao grupo de camiño a estación de tren.

HAVE A NICE WEEKEND!!!!