23rd

Sábado de excursión, sábado de sudadeiras vermella (e azul).Quedamos ás 10.00 para dirixirnos a Saint Fagan en bus.

O grupo contou con  90 minutos para coñecer as instalacións de Saint Fagan pola súa conta. Tempo insuficiente para coñecer un espazo tan grande o cal conta cun museo o cal ningúen pisou. Dedicámonos a percorrer as instalacións exteriores, e dado que estiveron pola súa conta e que non me compartiron fotos súas terei que compartir algunha miña persoal. Intentarei defenir a Saint Fagan… pódese considerar un poboado con castelo, xardíns, capela, casiñas obradoiros etc ademáis do museo como dixen, aínda así é mellor que o busquedes en internet e preguntedes xs vosos fillxs para coñecer a súa versión das intalacións.

Cando atopei a algunhas do grupo case ao final da visita estaban montadas nos culumpios (infantís). Papás e mamás están crecendo!, pero cando ningúen as ve seguen tendo unha parte de nenxs pequenxs que intentan ocultar.

A seguinte visista foi a PRINCIPALITY stadium Cardiff. Estadio multiusos recordada por albergar a final da UEFA Champions league no 2017, ademáis xogarse partidos de fútbol e máis utilizado para os partidos de rugby, e tamén por recibir a estrelas internacionais da música durante as súas xiras musicais.

A visita polo estadio foi guiada, STEVE o guía impecable, un inglés claro é fácil de entender, ademáis de ameno. Entre as diferentes estancias que visitou o grupo, o momento estelar, os vistiarios, no cal Steve contounos a vida difícil que levan as estrelas internacionais durante as súas xiras internacionais, hotel 5*, aparcar diante da porta para ir ao traballo etc, seguro que máis de un tamén vivenciou dita situación jajaja. A anécdota de Steve centrouse nas exixencias feitas por Madonna no ano 2006 para ter o vestiario / camerino ao seu gusto… que se isto, que se o outro, que se así, que se asá… o total para nada. Chegou 4h e media tarde e foi directa ao escenario e despois do concerto directa ao hotel. DIVA.

A DIVA do grupo

No vestiario de rugby Primeira foto na que posan para a cámara voluntariamente OMG

A pesar de non poder visitar o terreo de xogo e as gradas por seguridade xa que están  a realizar obras no teito entre outras cousas, pasamos polo acceso ao terreo de xogo e estivemos na sala de prensa.

Algunha declaración da visita?

A pesar de estar programado pasar pola tenda do estadio (centrado no rugby) afortunadxs de que puideron pasar eses escasos 45 minutos para coñecer un pouco as rúas de Cardiff, sinónimo de ver tendas para a maioria.

Ao chegar de volta a Swansea ás 17h, contaron con tempo de libre disposición, traducción, aproveitaron o tempo ao seu gusto ata que tiveron que marchar a casa a cear.

• 21st

Día de viaxe, día de xornada intensa, dobre xornada laboral así comeza esta aventura do PILI Vigo.

Madrugón, despedida, uns pais apenados por despedirse dxs fillxs, e outrxs apenadxs porque non poder compartir esta experiencia cxs fillxs, a vida continúa…

9.20 vó destino a Madrid.

8 horas en Madrid esperando para coller o seguinte avión, polo cal moooooito tempo libre. Pero cómo é a viaxe de ida sempre se fai máis curta a espera.

18.40 vó destino a London, aunque saímos cún retraso menor do susto inicial, de 55 minutos de retraso saímos con 20 minutos de retraso afortunadamente.

Nada máis baixar do avión algúns se percataron da imaxe en collage da que foi a raiña Elisabeth II.

Recollida da equipaxe, coller o bús destino Swansea, 3 horas aproximadamente onde a batería estaba baixa e deu tempo para pechar os ollos mentres que para algúns é a primeira experiencia e circular polo carril da esquerda.

1.00 hora local, meeting point, entrega do grupo ás familias e a durmir en bed of roses

22nd

Comprobado, non hai nada como a xuventude, se o corpo pide durmir se durme.

Pola mañá ademáis de descansar houbo oportunidade de coñecer as familias anfitrionas.

Xa pola tarde tocou a primeira actividade de tarde, Orientation: Walking tour around Swansea. O grupo estaba convocado para estar no punto de encontro, a estación de buses, ás 15.45 para a continuación comezar a actividade ás 16.00.

O grupo colleulle gran aprecio ás sudadeiras vermellas que ata se poñen de acordo en traela todxs cando non toca.

Para a actividade como guía contamos cá presenza de Emma, quen vai a ser guía/monitora das actividades que se fagan pola tarde durante a semana.

O tour a pesar de facerse longo era moi sinxelo, consistia en familiarizarse có percorrido para as actividades das vindeiras semanas, así como percorrer parte do paseo pegado á costa.

Evidentemente existen similitudes entre Vigo e Swansea ao ser cidades costeiras, e a vez é unha pena que non se de aprecio as similitudes e as diferenzas neste aspecto. Non sei se son o único que pode apreciar a beleza e a sorte da seguinte imaxe.

Así como pensar que falta un conxunto de illas que seguramente todxs pisamos xa algunha vez, as illas Cíes. Pola contra non hai que esquezerse que ao fin é ao cabo aquí as rapazas e rapaces están a pisar unha illa, dato do que moitas veces non somos concientes.

Para recuperar forzas Emma tiña programada unha parada breve para recuperar enerxías onde o grupo podía pedir bebidas quentes como o fixo a maioria, e bebidas para “dar alas” (menudo engano publicitario), aunque case prefiro que non as teñan que logo se me escapan voando.

Unha vez finalizado o tour xa preto das 18h tocaba dirixirse a casa a merender forte (a cea).e espero que ir comezando a comunicarse cá familia anfitriona para pouco a pouco soltarse no idioma e coñecer máis sobre a familia e a cultura no Reino Unido. Chegarei como monitor a enterarme dos temas de conversación que se producen na cea nalgunha das 4 casas nas cales están distribuidas as e os protagonistas deste Blog? E vós as nais e pais vos están contando algún dato interesante da cultura británica?

Pero para pregunta, e das difíciles plantexo a seguinte que me fixeron esta tarde, “¿Qué haces con una sudadera manchada y sudada?” Queridxs lectorxs acepto en comentarios axuda para dita pregunta. Mentres tanto a prepararse para a primeira excursión no día de mañá.

Boa tarde a todas e todos.

Mentres estou a escoitar os Guns ‘N Roses vou facer unha breve presentación miña. Son Marcos o monitor que vos vai a acompañar durante esta experiencia, chamada PILI VIIGO.

Está é a cuarta vez que vou de monitor do PILI VIGO, o cal me permite ter algo de experiencia. Experiencia suficiente? Nin de loooooooonxe, cada ano vivo situacións diferentes e aprendo algo distinto. Por regra xeral o alumnado cólleme aprecio, máis de cara aos últimos días, pola contra a min me pasa o contrario, acabo sen enerxías nin gañas de saber de adolescentes.

Ás nais e pais, e demáis familia do alumnado agradezo a vosa preocupación pola miña saúde mental durante a experiencia, e é por iso que espero de que ademáis de ter unhas/uns santas/os de fillas/os o demostren e me botedes unha mán para que se porten así.

Calquer cousa que necesitedes, especialmente o meu grupo de 11 protexidas/os podedes contar conmigo (aclaración, case calquer cousa, son 3 edicións ás costas e sei o que son capaces de pedir xs adolescentes)

O QUE PASA EN LAS VEGAS QUEDA EN LAS VEGAS, O QUE PASA EN NEATH / SWANSEA quedará ou non, o BLOG VIGO EN INGLÉS compartirá os mellorres momentos deste grupo de 11 adolescentes acompañadas/os do seu monitor.

P.D. Creo que ao igual que vós esta vai a ser a miña primeira experiencia en sólo GALÉS.