Eastbourne – 19 Oct – Back in London!!!

EDICIÓN DOMINGO

Noticias “breves” / “Short” News

“Saturday: London

Meet Nick at 0810 at the train station. Train to London Victoria.

Marcos +4, go directly to Standford Bridge.

Nick +16, go to Tower of London/ Tube to Manor house, see St. Pau’s Cathedral, cross Millenium bridge, visit Tate gallery, photo challenge…. walk to Embankment station.

ALL group meet at Embankment (1.15pm approx.)

Marcos +3 walk to ride on London Eye.

Nick +17, tube to Camden Market/ free time.

ALL group meet at Victoria at 1640.

Train to Eastbourne 1654, arrive 1821.”

Sucesos

Dado que hoxe boa parte do grupo se librou de Marcos e Nick non captou imáxes do grupo e para compensar a SORPRESA do venres non vai a haber fotos salvo as que poidan pasar as e os propios interesados (“non teñades pena que non son elas e eles de enviarme fotos”).

Respecto ao percorrido e as vivencias que puideron vivir con Nick que sexan as e os propios interesados quenes de manifestarse na sección de novas promesas.

Deportes

Fútbol

Alba, Marta Domínguez, Mateo, Tomé e Marcos levaron a cabo un Tour polo estadio de fútbol do Chelsea, Standford Bridge, Tour dunha hora, amena, pola que pasamos por gradas do campo, sala de conferencia, túnel de vestiario para dar aos banquillos dos equipos local e visitante, así como ao vestiario do equipo visitante primeiro onde estaban colgadas as camisetas de grandes nomes da historia do fútbol, e o vestiario do Chelsea cás camisetas da plantilla actual de masculino (entre eles a de Cucurella) e algúns do femenino. Finalizamos na tenda oficial do clube e de último cno museo (pouco tempo).

Atletismo

Monitor do PILI Vigo correndo o traxecto Embankment station a London Eye pasando pola ponte Golden Jubilee núns fantásticos 6 minutos (google: 9 minutos a pé). Obxetivo chegar aos “supostos” 30 minutos antes da hora concertada para montar no London Eye. Carreira innecesaria.

Viaxes e Cultura

Diego, Lucía Lameiro, Xonxa e Marcos desfrutaron dunha volta na noria máis coñecida de Europa, o London Eye, a cal ten unha altura de 135 metros. A panorámica como ben se pode esperar é espectacular, a excepción do río Támesis de cor “marrón”. O tempo, soleado, axudou moito a disfrutar da experiencia.

Estas catro persoiñas tamén desfrutaron dunha visita exprés a Convent Garden e Jubilee Market.

Sección aloxamento

2 estudantes de 15 anos (Celia e Noa) buscan aloxamento para unha noite a pé de praia.

Sección medios de transporte

Como nola liaron en Fulham Bradway station!, para poder chegar a Embankment station.

Horóscopo

Domingo. Pasar cá familia, quedar en grupo para un Brunch, para ver e non ver as amizades feitas, para facer a maleta.

Luns. Non dormiras ben a noite anterior pensando en durmir na túa propia casa.

Tempo

Non podemos queixarnos do tempo que tivemos estas tres semanas en Eastbourne, e durante as visitas a Londres, Brighton e Hastings. Ollo que hoxe rematamos con choiva polo que “a mal tempo boa cara”.

Sección novas promesas

Loading… (cargando…)

Columna do redactor

Agradezo a este grupo polas últimas 3 semanas, de vivir unha experiencia tranquila como o voso monitor, de algo que parece unha tonteria pero non o é tanto, estades nun estándar de calidade xuvenil (término evidentemente sacado da manga). Respetuosos, afables, non sodes de quixarvos por sistema (excepto para as fotos), non destes problemas por comer, puntuais, non tedes pinta de ser derrochadores (aunque non revisase as vosas tarxetas, deíxollo ese pracer ás familias), e o máis importante, levo máis bos recordos dos esperados. Iso sí, máis da primeira parte que da segunda ehhhh.

Ás familias, agradecer o voso traballo previo e por educalos ben, ánimo quédanvos 3 anos para que cumplan os 18 e poder facerlles un contrato legal para deixalos vivir na vosa casa ou envialos lonxe con persimoso de vir a visitarvos os fines de semana e sen dereito a poder deixarvos  a colada. Iso non quita que podedes preguntarme polos trapos sucios destas últimas semanas en Peinador a nosa chegada ás 14.15h.

To my buddie in this experiene, Nick, I am so grateful to have a buddie like you. It was so easy work with you and ELAC, I must confess I almost haven’t done nothing, you did, although you part was having everything ready for each day, to me you did great job. However to me the other important part is that you were interested in the kids, that you interactuate with them and help them, so as give them the best experiene you could give them. We got lucky with them. Bumb fist.

Marcos AKA Carl Fredricksen

EDICIÓN DOMINGO

Noticias “breves” / “Short” News

“Saturday: London

Meet Nick at 0810 at the train station. Train to London Victoria.

Marcos +4, go directly to Standford Bridge.

Nick +16, go to Tower of London/ Tube to Manor house, see St. Pau’s Cathedral, cross Millenium bridge, visit Tate gallery, photo challenge…. walk to Embankment station.

ALL group meet at Embankment (1.15pm approx.)

Marcos +3 walk to ride on London Eye.

Nick +17, tube to Camden Market/ free time.

ALL group meet at Victoria at 1640.

Train to Eastbourne 1654, arrive 1821.”

Sucesos

Dado que hoy buena parte del grupo se libró de Marcos y Nick no captó imágenes del grupo y para compensar la SORPRESA del viernes no va a haber fotos salvo las que puedan pasar las y los propios interesados (“no tengáis pena que non son ellas e ellos de enviarme fotos”).

Respecto al recorrido y las vivencias que pudieron vivir con Nick que sean las y los propios interesados quiénes de manifestarse en la sección de nuevas promesas.

Deportes

Fútbol

Alba, Marta Domínguez, Mateo, Tomé y Marcos llevaron a cabo un Tour por el estadio de fútbol do Chelsea, Standford Bridge, Tour de una hora, amena, por la que pasamos por gradas del campo, sala de conferencia, túnel de vestuario para dar a los banquillos de los equipos local y visitante, así como al vestuario del equipo visitante primero donde estaban colgadas las camisetas de grandes nombres de la historia del fútbol, y el vestuario del Chelsea con las camisetas de la plantilla actual de masculino (entre ellas la de Cucurella) y algunas del femenino. Finalizamos en la tienda oficial del club y de último el museo (poco tiempo).

Atletismo

Monitor del PILI Vigo corriendo el trayecto Embankment station a London Eye pasando por el puente Golden Jubilee en unos fantásticos 6 minutos (google: 9 minutos a pie). Objetivo llegar a los “supuestos” 30 minutos antes de la hora concertada para montar en el London Eye. Carrera innecesaria.

Viaxes e Cultura

Diego, Lucía Lameiro, Xonxa y Marcos disfrutaron de una vuelta en la noria más conocida de Europa, el London Eye, la cual tiene una altura de 135 metros. A panorámica como ben se pode esperar es espectacular, a excepción del río Támesis de color “marrón”. El tiempo, soleado, ayudó mucho a disfrutar de la experiencia.

Estas cuatro personitas también disfrutaron de una visita exprés a Convent Garden y Jubilee Market.

Sección alojamento

2 estudiantes de 15 anos (Celia e Noa) buscan alojamento para una noche a pie de plaia.

Sección medios de transporte

¿Como nos la liaron en Fulham Bradway station!, para poder llegar a Embankment station.

Horóscopo

Domingo. Pasar con familia, quedar en grupo para un Brunch, para ver y no ver a las amistades hechas, para hacer la maleta.

Lunes. No dormirás ben la noche anterior pensando en dormir en tu propia casa.

Tempo

No podemos quejarnos del tempo que tuvimos estas tres semanas en Eastbourne, y durante las visitas a Londres, Brighton y Hastings. Ojo que hoy acabamos con lluvia por lo que “a mal tiempo buena cara”.

Sección novas promesas

Loading… (cargando…)

Columna do redactor

Agradezco a este grupo por las últimas 3 semanas, de vivir una experiencia tranquila como vuestro monitor, de algo que parece una tonteria pero no lo es tanto, estáis en un estándar de calidad juvenil (término evidentemente sacado da manga). Respetuosos, agradables, no sois de quejaros por sistema (excepto para las fotos), no disteis problemas por comer, puntuales, non tenéis pinta de ser derrochadores (aunque non revisase vuestras tarjetas, os dejo ese placer a las familias), y lo más importante, llevo más buenos recuerdos de los esperados. Eso sí más de la primera parte que de la segunda ehhhh.

A las familias, agradecer vuestro trabajo previo y por educarlos bien, ánimo os quedan 3 años para que cumplan los 18 y poder hacerles un contrato legal para dejarlos vivir en vuestra casa o enviarlos lejos con permiso de venir a visitaros los fines de semana y sin derecho a poder dejaros  la colada. Eso non quita que podáis preguntarme por los trapos sucios de estas últimas semanas en Peinador a nuestra llegada a las 14.15h.

To my buddie in this experiene, Nick, I am so grateful to have a buddie like you. It was so easy work with you and ELAC, I must confess I almost haven’t done nothing, you did, although you part was having everything ready for each day, to me you did great job. However to me the other important part is that you were interested in the kids, that you interactuate with them and help them, so as give them the best experiene you could give them. We got lucky with them. Bumb fist.

Marcos AKA Carl Fredricksen

Eastbourne – 18 Oct – Last school day

Hello Everybody!!!

Venres 18

Que vos vou a contar no día de hoxe, día de despedida, as e os máis afortunados recibimos algún agasallo dos buddies unhas fotos de recordatorio e unha última apreta de despedida.

Tamén recibimos uns diplomas como recordatorio desta experiencia, a día de hoxe para o currículum sempre ven ben xa que dentro de un ano teremos que engadir o certificado de secundaria. Unhas bonitas palabras de Nick hacia o grupo durante a entrega dos certificados mentres que Alba e Marta F. estaban perdidas polo centro (dicen que no excusado), o caso é que non había tempo que perder, foto final, custodiar os certificados, e comezar a desfrutar da nosa tarde libre.

Lucía L., Xonxa, Eva e Laura decidiron aproveitar a tarde libre para ir a visitar Beachy Head, menudo fail (fracaso), intentamos(eu me incluo) coller un bus, supostamente o 12X, preguntamoslle ao conductor pero  ese non, outro bus, que si para aquí para acá, ao final pasou o tempo e decidimos non ir, demasiado tarde, plan alternativo mollar os pés. Rematamos dando un paseo final polo Eastbourne Pier, e de fondo escoitamos música, a cal acabamos acercándonos. Recordades o Eastbourne Bandstand, pois cada fin de semana toca unha ou dúas banda(s) de música en vivo, a música era o ensaio dunha banda tributo a AC/DC.

Durante o ensaio tivemos a oportunidade de escoitar “Hells Bells”

 

Non teño novas da tarde das e dos demáis integrantes do Eastbourne on fire Team, a pesar de pedirlles información para térvos ao tanto e/ou fotos. Celia, Lucía L., Marta D. e Noa estaban no sitio este de comida rápida, McDoñas, creo que 90% do grupo pasou por esta instalación a consumir 1 2 3 4 5 e e e e de veces (e tiño as miñas dúbidas con Paula e Diego). Diana, Martina P., Martina R e Uxía foron para casa directamente non soportaban vivir unha tarde sen Nick.

 

Venres 18

Que os voy a contar en el día de hoy, día de despedida, las y los más afortunados recibimos algún regalo de los buddies unas fotos de recordatorio y un último abrazo de despedida.

También recibimos unos diplomas como recordatorio de esta experiencia, a día de hoy para el currículum siempre viene bien ya que dentro de un año tendremos que añadir el certificado de secundaria. Unas bonitas palabras de Nick hacia el grupo durante la entrega de los certificados mientras que Alba y Marta F. estaban perdidas por el centro (dicen que en el excusado), el caso es que no había tiempo que perder, foto final, custodiar los certificados, y comenzar a disfrutar de nuestra tarde libre.

Lucía L., Xonxa, Eva y Laura decidieron aprovechar la tarde libre para ir a visitar Beachy Head, menudo fail (fracaso), intentamos(yo me incluyo) coger un bus, supuestamente el 12X, le preguntamos al conductor pero  ese no, otro bus, que si para aquí para acá, al final pasó el tiempo y decidimos no ir, demasiado tarde, plan alternativo mojar los pies. Acabamos dando un paseo final por el Eastbourne Pier, y de fondo escuchamos música, a la cual acabamos acercándonos. Os acordaís el Eastbourne Bandstand, pués cada fin de semana toca una o dos banda(s) de música en vivo, la música era el ensayo de una banda tributo a AC/DC.

Non tengo noticias de la tarde de las y los demás integrantes de Eastbourne on fire Team, a pesar de pedirles información para teneros al tanto e/o fotos. Celia, Lucía L., Marta D. y Noa estaban en el sitio este de comida rápida, McDoñas, creo que 90% del grupo pasó por esta instalación a consumir 1 2 3 4 5 y y y de veces (y tengo mis dudas con Paula y Diego). Diana, Martina P., Martina R e Uxía fueron para casa directamente no soportaban vivir una tarde sin Nick.

Eastbourne – 16 & 17 Oct – Ninja Warrior and Crazy Golf

Hello everbody!!!! A conta atrás comezou!!! La cuenta atrás ha comenzado!!!

Mércores 16

¿Sabedes que algunhas das nosas buddies se foron a Francia e nos deixaron aquí en Inglaterra? Menos mal que có grande que é o centro sobran estudantes para facer de buddies.

A actividade da tarde levámola a cabo en Ninja Arena en The Beacon,  a actividade é Ninja Warrior, seguramente polo nome vós soe por algún programa de televisión, consiste en realizar un percorrido onde se demostren habilidades de velocidade, axilidade e forza. Claro está que o espazo estaba perfectamente para non sufrir quemazóns por fricción, torceduras por superficies non debidamente acolchadas, etc e incluiron uns calcetíns os cales levaremos con moito agarimo e seguramente sen levar.

Aproveitamos a hora completa que dispuxemos da actividade no Arena, decir que dalo todo é moito decir, pero para sudar a camiseta e os calcetíns si que deu.

Que Marcos diga que as poucas fotos sacadas non son dignas do blog é inverosímil pero así é por iso nos vamos a publicidade, un anuncio e voltamos…

Soe pasar, cando queda nada para rematar meten a publicidade.

Xoves 17

Hoxe contamos con dúas baixas no “Eastbourne on fire” Team, Martina R. e Uxía, nada grave, contamos con elas para asistir ao noso derradeiro día de clase.

A Celia un iluminado local empapouna con zume de laranxa a posta no recreo, porque non supemos quen era, que senón chamaríamos ao noso primo de Zumosol para que o metese en remollo. Estamos pendentes da revisión do VAR por se atopan a xogada e o infractor.

Para xogada, a de Marcos que despois da comida nos tiña preparada unha sorpresa, esperábamos outra cousa de él, era a proba final de nivel, así que pffff, puido decilo de boas as primeiras que afforaba tempo.

A actividade da tarde Crazy Golf, AKA mini golf nas instalacións do Treasure Island Adventure Golf, resumimos un mini golf exterior de 18 buratos na cal a ambientación é a dunha illa de tesouro e piratas. O resultado daba igual, o importante era non facelo mal e que non saísemos fotografíadas e fotografiados.

Dos mellores momentos que ímos a levar de recordo, os que menos en horario de clase, algúns e/ou varios durante as actividades, pero os que máis suceden no tempo libre ou unha vez rematadas as actividades. Hoxe foi unha desas tardes nas que algunhas liamos a Marcos nunha conversación “profunda”, tales como qué utilizan actualmente a rapazada para interactuar, aquí os ingleses son moito de Snapchat, na nosa terra predomina o Instagram, agora sí, cando lle contamos que para falar o facemos por fotos, cortocircuitou “Non-Entender-Nada.- Non-Entender-Idioma-Fotos.”.

P.D. de Marcos, onde esté un cupido(amiga/o común) que se quiten as redes sociais (tecnolóxicas), onde esté o idioma das palabras que se quiten os iconos e falar con fotos, onde esté unha mirada de cerca que se quiten as pantallas.

A ver cantas deste grupo se van a dar por aludidas mañá?

 

Miércoles 16

¿Sabéis que algunas de nuestras buddies se fueron a Francia y nos dejaron aquí en Inglaterra? Menos mal que con lo grande que es el centro sobran estudiantes para hacer de buddies.

La actividad de la tarde la llevamos a cabo en Ninja Arena en The Beacon,  la actividad es Ninja Warrior, seguramente por el nombre os suene por algún programa de televisión, consiste en realizar un recorrido donde se demuestran habilidades de velocidad, agilidad y fuerza. Claro está que el espacio estaba perfectamente para non sufrir quemaduras por fricción, torceduras por superficies no debidamente acolchadas, etc y incluyeron unos calcetines los cuales llevaremos con mucho cariño seguramente sin levar.

Aprovechamos la hora completa que dispusimos de la actividad en el Arena, decir que darlo todo es mucho decir, pero para sudar la camiseta y los calcetines sí que dio.

Que Marcos diga que las pocas fotos sacadas no son dignas del blog es inverosímil pero así es por eso nos vamos a publicidad, un anuncio y volvemos…

Suele pasar, cuando queda nada para acabar meten la publicidad.

Jueves 17

Hoy contamos con dos bajas en el “Eastbourne on fire” Team, Martina R. e Uxía, nada grave, contamos con ellas para asistir a nuestro último día de clase.

A Celia un iluminado local la empapó con zumo de naranja a posta en el recreo, porque no supimos quién era, que sino chamaríamos ao noso primo de Zumosol para que o metese en remollo. Estamos pendentes da revisión do VAR por se atopan a xogada e o infractor.

Para jugada la de Marcos que después de la comida nos tenía preparada una sorpresa, esperábamos otra cosa de él, era la prueba final de nivel, así que pffff, pudo decirlo de buenas a primeras que ahorraba tiempo.

La actividad de la tarde Crazy Golf, AKA mini golf en as instalaciones del Treasure Island Adventure Golf, resumimos un mini golf exterior de 18 hoyos en la cual la ambientación es de una isla de tesoros de piratas. E resultado daba igual, lo importante era no hacerlo mal y que no saliésemos fotografiadas y fotografiados.

De los mejores momentos que vamos a llevar de recuerdo, los que menos en horario de clase, algunos y/o varios durante las actividades, pero los que más suceden en el tempo libre o una vez acabadas las actividades. Hoy fue una de esas tardes en las que algunas liamos a Marcos en una conversación “profunda”, tales como qué utilizan actualmente la juventud para interactuar, aquí los ingleses son mucho de Snapchat, en nuestra tierra predomina Instagram, ahora sí, cuando le contamos que para hablar lo hacemos por fotos, cortocircuitó “No-Entender-Nada.- No-Entender-Idioma-Fotos.”.

P.D. de Marcos, donde esté un cupido(amiga/o común) que se quiten las redes sociales (tecnológicas), donde esté el idioma de las palabras que se quiten los iconos y hablar con fotos, donde esté una mirada de cerca que se quiten las pantallas.

A ver cuantas de este grupo se van a dar por aludidas mañana?

Eastbourne – 14 & 15 Oct – Cinema and Harbour

Hello everybody!!!

Luns 14

Hoxe algunhas de nós nos atopamos con problemas ao entrar no autobús, concretamente cás tarxetas do bono semanal que son de cor negra, e é polo cal creemos merecidamente que non somos nin seremos dignas das tarxetas Black bancarias, aptas para persoas que saben nadar entre tantos ceros á dereita. Conclusión seguiremos viaxando en bus durante o resto da estancia, en vez de ir en coches de alta gama ao colexio.

Hoxe de tarde tocounos ir ao cine en Eastbourne, a Cineworld, fumos a ver Transformers One á sesión dás 15.40h, se ben puidemos ir ás 16.00h que nos daba tempo para o inicio da película. Película de animación con acción apta para estudantes do PILI Vigo.

Martes 15

Para levar a cabo a actividade da tarde non necesitamos coller o bus polo cal comezamos a actividade nada máis rematar de comer e cambiarnos. Fumos ao porto de Eastbourne, chamado Sovereign Harbour, tíñamos que cubrir un percorrido a través dunhas actividades a realizar. Xuntáronos por parellas, a consigna para buscar parella era ordear os nosos nomes alfabéticamente.

Unha das probas era grabar un vídeo dun minuto en inglés sobre o momento favorito desta viaxe, evidentemente Marcos estaría encantado de compartir eses vídeos pero non pode ser. Iso non quita poder compartir algunha das fotos que se tiñan que facer para a proba. Ao final levamos todas e todos un xeado.

Ao final algunhas de nós moi graciosas e persisitentes quixemos grabarnos un video deses de tik tok con Marcos. Era para gastarlle una broma (he admitted he was pranked) pero non lle fixo graza e creemos que nola devolverá dalgún modo, pero mentras tanto utilizará o blog para calmar a sede de vinganza (Payback time).

Lunes 14

Hoy algunas de nosotras nos encontramos con problemas al entrar en el autobús, concretamente con las tarjetas de bono semanal que son de color negro, y es por lo cual creemos merecidamente que no somos ni seremos dignas de las tarjetas Black bancarias, aptas para personas que saben nadar entre tantos ceros a la derecha. Conclusión seguiremos viajando en bus durante el resto de la estancia, en vez de ir en coches de alta gama al colegio.

Hoy de tarde nos tocó ir al cine en Eastbourne, a Cineworld, fuimos a ver Transformers One a la sesión de las 15.40h, si bien pudimos ir a las 16.00h que nos daba tiempo para el inicio de la película. Película de animación con acción apta para estudiantes del PILI Vigo.

Martes 15

Para llevar a cabo la actividad de la tarde no necesitamos coger el bus por lo cual comenzamos la actividad nada más acabar de comer y cambiarnos. Fuimos al puerto de Eastbourne, llamado Sovereign Harbour, teníamos que cubrir un recorrido a través de unas actividades a realizar. Nos juntaron por parejas, la consigna para buscar pareja era ordenar nuestros nombres alfabéticamente.

Una das probas era grabar un vídeo de un minuto en inglés sobre o momento favorito de esta viaje, evidentemente Marcos estaría encantado de compartir eses vídeos pero no puede ser. Eso no quita poder compartir alguna de las fotos que se tenían que hacer para la proba. Al final llevamos todas y todos un helado.

Al final algunas de nosotros muy graciosas y persistentes quisimos grabarnos un video de eses de tik tok con Marcos. Era para gastarle una broma (he admitted he was pranked) pero no le hizo gracia y creemos que nos la devolverá de algún modo, pero mientras tanto utilizará el blog para calmar la sed de venganza.

Eastbourne – 12 Oct – Brighton show me your True Colors

Edición Domingo

Toma única

Noticias

Este sábado o grupo Eastbourne on fire levou a cabo a segunda excursión de día completo, polo cal tocou enfundar a equipación oficial, the red hoodie.

Destino Brighton. Punto de partida a estación de tren de Eastbourne. Se ben o recorrido en tren é duns 45 minutos ata Brigthon por motivos de obras nas vías ferroviarias o tren levou ao grupo ata Lewes (pronúnciase “Luis”) e dede Lewes ata Brighton en bus. Desta vez o grupo non coincidiu con outros red hoodies, desta vez coincidiron có grupo de estudantes colombianos do St Catherinne’s collegue.

A traductora de hoxe de Nick, NOA e o seu flow

O itinerario foi o seguinte:

  • Bansky & grafitti
  • The Lanes (retro shopping area)
  • The Royal Pavilion
  • Brighton Pier
  • Churchill square

A primeira parada un edificio onde se atopaban pintados moitos músicos recoñecidos na escea internacional tales como Freddie Mercury, David Bowie, John Lennon, George Michael, Amy Winehouse, Joe Cooker, Bob Marley, Diana Ross, Micheal Jackson, Aretha Franklin e o seu lado na porta un graffiti de Bansky.

Localizado ao lado do Toy and Model Museum

A seguinte parada  no traxecto, The Lanes, non foi tanto unha parada como situar e atravesar esta zona da cidade con opción a poder regresar e indagar nos postos a pé da rúa como nas tendas, podese defenir que o encanto desta parte son a variedade de establecementos que se atopan nel, especialmente para as persoas con inquietudes culturais, musicais, compras alternativas (vintage, segunda man, coleccionistas, artesanais…)

Best part of town

The Royal Pavilion

The Brighton Pier un espazo de diversión especialmente para xente xóven. Todo o grupo se decantou chegar á parte final do peirao para desfrutar do mini parque de atraccións, a casa de terror e a montaña rusa foron as opcións pola cal máis se decantou a maioria do grupo. Parada que se quedou curta de tempo a pesar de desfrutar case unha hora nela.

Seguinte parada Churchill Square (Shopping centre), centro comercial como punto de referencia para iniciar o tempo libre. 3 horas e media para desfrutar da cidade de Brighton. Algúnhas e algúns pasaron a maior parte do tempo no centro comercial mentres as máis intrépidas decidiron dar un paso máis e saír da zona de confort.

Sucesos

Brighton Pier. Todas e todos sairon dunha peza a pesar das gaivotas (tamén adestradas como as de Cíes para o ataque bomba -visto e non visto-).

Sociedade

A pesar da oportunidade única, ningún estudiante do grupo foi visto sacándose unha foto para as súas redes socias co grafiti de Bansky (considerado o grafiteiro máis famoso do mundo).

Televisión

Hoxe en PILI VIAXEIRA a cidade de Brighton.

Brigthon situada na costa sur do Reino Unido conta cunha poboación de 290.000 habitantes (comparable á poboación en Vigo). Atópase a unha hora en tren dende Londres o cal a converte nun destino turístico perfecto. Brighton é coñecida polas múltiples opcións que dispón para as compras, e a amplia vida cultural, musical e artísica, así como ampla comunidade LGTBI que reside nela. A suma de todos estes factores fan que a poboación de Brighton sexa máis xoven respecto a outras cidades do Reino Unido, e é polo cal é coñecida por “the hippiest city” and “the happiest place to live in the UK”.

Sección novas promesas

Foto de Martina

Foto de Eva

Jakub & Marley bears
Foto de Marta

 

Edición Domingo

Noticias

Este sábado el grupo Eastbourne on fire levó a cabo la segunda excursión de día completo, por el cual tocó enfundar la equipación oficial, the red hoodie.

Destino Brighton. Punto de partida la estación de tren de Eastbourne. Si bien el recorrido en tren es de unos 45 minutos hasta Brigthon por motivos de obras en las vías ferroviarias el tren llevó al grupo hasta Lewes (se pronuncia “Luis”) y desde Lewes hasta Brighton en bus. De esta vez el grupo no concidió con otros red hoodies, de esta vez coincidieron con el grupo de estudiantes colombianos del St Catherinne’s collegue.

El itinerario fue el seguinte:

  • Bansky & grafitti
  • The Lanes (retro shopping area)
  • The Royal Pavilion
  • Brighton Pier
  • Churchill square

La primera parada un edificio donde se encuentran pintados muchos músicos reconocidos en la escena internacional tales como Freddie Mercury, David Bowie, John Lennon, George Michael, Amy Winehouse, Joe Cooker, Bob Marley, Diana Ross, Micheal Jackson, Aretha Franklin y a su lado en la puerta un grafiti de Bansky.

La siguiente parada  en el trayecto, The Lanes, no fue tanto una parada como situar y atravesar esta zona de la ciudad con opción a poder regresar e indagar en los puestos a pié de calle como en las tiendas, se puede definir que el encanto de esta parte son la variedad de establecimientos que se encuentran en el, especialmente para las personas con inquietudes culturales, musicales, compras alternativas (vintage, segunda mano, coleccionistas, artesanales…)

The Royal Pavilion

The Brighton Pier un espacio de diversión especialmente para gente joven. Todo el grupo se decantó llegar a la parte final del muelle para disfrutar del mini parque de atracciones, la casa de terror y la montaña rusa fueron las opciones por la cual más se decantó la mayoría del grupo. Parada que se quedó corta de tiempo a pesar de disfrutar casi de una hora en ella.

Siguiente parada Churchill Square (Shopping centre), centro comercial como punto de referencia para iniciar el tempo libre. 3 horas y media para disfrutar de la ciudad de Brighton. Algunas y algunos pasaron la mayor parte del tiempo en el centro comercial mientras las más intrépidas decidieron dar un paso más y salir de la zona de confort.

Sucesos

Brighton Pier. Todas e todos salieron de una pieza a pesar de las gaviotas (también adestradas como las de Cíes para el ataque bomba -visto y novisto-).

Sociedade

A pesar de la oportunidad única, ningún estudiante del grupo ha sido visto sacándose una foto para sus redes sociales con el  grafiti de Bansky (considerado el grafitero más famoso do mundo).

Televisión

Hoy en PILI VIAXEIRA la ciudad de Brighton.

Brigthon situada en la costa sur do Reino Unido cuenta con una población de 290.000 habitantes (comparable a la pobloación en Vigo). Se encuentra a una hora en tren desde Londres el cual la convierte en un destino turístico perfecto. Brighton es conocida por las múltiples opciones que dispone para las compras, y la amplia vida cultural, musical y artística, así como amplia comunidad LGTBI que reside en ella. La suma de todos estes factores hacen que la población de Brighton sea más joven respecto a otras ciudades del Reino Unido, y es por lo cual es conocida por “the hippiest city” and “the happiest place to live in the UK”.

Sección novas promesas

Eastbourne – 10 & 11 Oct – Seafront treasure trail and Shuffleboarding

Hello everybody!!!

Xoves día 10

Recibimos o día cunha mensaxe na que se nós pedía unha foto de mañá na que saísemos mostrando a cara cás ou cós nosos compañeiros de casa.

Resulta que como Marcos só recibiu 2 fotos pois se lle deu por premiar a Eva, Laura, Noa e Celia por non marxinalo cando propón cousas para nós, a metade da experienca xa pasou pero os momentos son os que van a perdurar se damos o mellor de nós. Os premios recibímolos no recreo, trouxo algo doce: 2 donuts, 2 berlinesas e un bretzel, estes últimos típicos de Alemaña.

Para a actividade da tarde voltamos a percorrer os mesmos pasos cá o primeiro día que visitamos Eastbourne. Por equipos de 3 ou 4 tíñamos que percorrer o paseo marítimo ata o peirao (Eastbourne Pier) e entregarlle a Leila o cuestionario cuberto con preguntas diversas sobre dito espazo/percorrido, tiñan unha hora para completar a tarefa.

 

Gañaron Laura, Lucía L., Eva e Xonxa por un punto, só un punto. As outras gañadoras Caballito de Mar formado por Paula, Martina P. e Sara.

 

Recomendación de Noa para o blog!!!

Venres día 11

Oops!… I did it again. Sobrevivimos á primeira semana de clases deste curso escolar, pero desta vez á primeira vez nas nosas vidas en terras británicas.

Case igual que nos nosos centros educativos en Vigo, exceptuando os horarios, que temos un buddy, clases de inglés e o resto de clases en inglés e por riba que as e os demáis teñan mellor dominio do idioma non nós favorece.

Todos emocionados cá comida de hoxe xa que a maioria eleximos Fish and chips, levamos decepción foi a comida que menos nos gustou de toda esta semana, non pasa nada sempre nos queda junk food (comida basura) no centro e os supers para seguir alimentándonos.

Quinto e último día da semana cambiándonos nos baños para estar máis cómodas e cómodos pola tarde. N.M. (necesitan mellorar). Esperamos conseguir un P.A (progresan adecuadamente) a próxima semana.

A activadade da tarde realizouse no centro comercial de Eastbourne “The Beacon”, concretamente o Shuffleboard. O obxetivo do shuffleboard é a de lanzar os pucks (fichas) para colocalas o máis cerca do borde do terreo de xogo. Canto máis cercanos ao límite, mayor puntuación (4 puntos). Á vez había que intentar que o equipo contarios non puntúe.

 

Jueves día 10

Recibimos el día con un mensaje en la que se nos pedía una foto de mañana en la que saliésemos mostrando la cara con las o los compañeros de casa.

Resulta que como Marcos solo recibió  2 fotos pues se le dio por premiar  Eva, Laura, Noa e Celia por no marginarlo cuando propone cosas para nosotras, la mitad de la experiencia ya pasó pero los momentos son los que van a perdurar di damos lo mejor de nosotras. Los premios en el recreo, trajo algo dulce:2 donuts, 2 berlinesas y un bretzel, este últimos típicos de Alemania.

Aquí una foto con Laura y Leila las responsables estos dos últimos días no centro educativo y en las actividades de tarde.

Para la actividade de la tarde volvimos a recorrer los mismos pasos que el primeir día que visitamos Eastbourne. Por equipos de 3 ou 4 teníamos que recorrer el paseo marítimo hasta el muelle (Eastbourne Pier) y entregarle a Leila el cuestionario cubierto con preguntas diversas sobre dicho espacio/recorrido, tenían unaa hora para completar la tarea.

Ganaron Laura, Lucía L., Eva y Xonxa por un punto, solo un punto. Las otras ganadoras Caballito de Mar formado por Paula, Martina P. y Sara.

Viernes día 11

Oops!… I did it again. Sobrevivimos a la primera semana de clases de este curso escolar, pero de esta vez la primera vez en nuestras vidas en suelo británico.

Case igual que en nuestros centros educativos en Vigo, exceptuando los horarios, que tenemos un buddy, clases de inglés y el resto de clases en inglés y por si no era poco que las y los demás tienen mejor dominio del idioma no nos favorece.

Todos emocionados con la comida de hoy ya que la mayoría elegimos Fish and chips, llevamos decepción fue la comida que menos nos ha gustado de toda esta semana, no pasa nada siempre nos queda junk food (comida basura) y los supers para seguir alimentándonos.

Quinto e último día da semana cambiándonos en los baños para estar más cómodas y cómodos por la tarde. N.M. (necesitan mejorar). Esperamos conseguir un P.A (progresan adecuadamente) la próxima semana.

La actividad de la tarde se realizó en el centro comercial de Eastbourne “The Beacon”, concretamente el Shuffleboard. El objetivo del shuffleboard es la de lanzar los pucks (fichas) para colocarlas lo más cerca del borde del terreo de juego. Cuanto más cercanos al límite, mayor puntuación (4 puntos). A la vez había que intentar que el equipo contario no puntúe.

Eastbourne – 9 Oct – Hastings half day trip

Hello everybody!!!

Mérecores 9

Today it’s not our day (hoxe non é o noso día).

Eva comezou o día queixándose de que non lle gustou a entrada do blog anterior, non  lle causou gracia, menos mal que a Laura si.

Martina Rodriguez e Diana parece ser que causan envexa na súa clase, con toda a razón “dicen que los mejores perfumes vienen en frasco pequeño, al igual que los más mortíferos venenos”, agora entendo o porque van rodeadas pola crème de la crème.

Celia está feliz na súa casa pero non quita que veña a queixarse que lle faltan prendas da súa colección de verán…(uns sí e outros non).

Debido á saída a Hastings rematamos as clases ás 12.30, unha hora antes, pero entre ir a recoller o bocata para a comida, e cambiarse o uniforme por roupa máis cómoda sairíamos ás 13h. Si sí, hoxe que saen antes estaban máis famelicos que outros días, malamente sairan pola porta e xa tiñan a metade os bocatas comidos e dixeridos.

Para a esta tarde e a de mañá temos monitora nova en ausencia de Nick, chámase Leila, ao igual que Nick ten un bo paso. pero o grupo está máis cortado por aquilo da confianza, e claro acaban acudindo a Marcos.

Sinceramente da visita a Hastings o máis salientable as viaxes de ida e volta.

A ida. Por protección da identidade de esta rapaza do grupo non podemos decir quen é, pero despois de dous días de clase ten definido que o seu crash é Barney. Para sorpresa doutra rapaza coñeceu o seu prototipo de rapaz ideal, iso sí non ten idea que como se chama, cree que Samuel, pero polo de agora o chama mi morenito.

Celia e Diego. Un amor imposible Diego ten a cabeza noutro lado.

A volta. Se ben tiñamos que coller o tren dás 17.30h tivemos que coller o seguinte ás 18.00h xa que o primeiro deunos un plantón, total para darnos máis cotilleos. A futura moza de Marcos por medio dun xogo (darlle ao anel da lata de refresco para diante e atrás ata que se rompa) vai a comezar por T.  Chegamos á conclusión que a pesar das poucas posibilidades de que o anel aguante tanto a romperse Sara, Tomé, Uxía e Xonxa aínda teñen posibilidades de ser o e as futuras de algunha persoa.

 

No viaxe de volta a pobre de Noa torturárona un pouco entre as compañeiras, ata tal punto que non se sabía se estaba a reír ou chorar.

Respecto a Hastings, a visita consistiu en ir á East Hill (outeiro), hoxe non estaban motivadas debe de ser que aunque o negan son capaces de seguir a Nick ata o infinito e máis alá. Na volta ao centro de Hastings destacamos esta superparada na que a gran maioría deixou os seus aforros na xeladería.

Laura: “¿Marcos cuántos años tienes?¿Marcos cuántos años tienes?¿Marcos cuántos años tienes?¿Marcos cuántos años tienes?¿Marcos cuántos años tienes?¿Marcos cuántos años tienes?¿Marcos cuántos años tienes?¿Marcos cuántos años tienes?¿Marcos cuántos años tienes?”

P.D. Calquer parecido con persoas reais ou con feitos reais é pura coincidencia.

 

Miércoles 9

Today it’s not our day (hoxe non é o noso día).

Eva comenzó el día quejándose de que no le gustó la entrada dle blog anterior, no le causó gracia, menos mal que a Laura sí.

 

Martina Rodríguez y Diana parece ser que causan envidia en su clase, con toda la razón “dicen que los mejores perfumes vienen en frasco pequeño, al igual que los más mortíferos venenos”, ahora entiendo el porque van rodeadas por la crème de la crème.

Celia está feliz en su casa pero no quita que venga a quejarse que le faltan prendas de su colección de verán…(unos sí y otros no).

Debido a la salida a Hastings acabamos las clases a las 12.30, una hora antes, pero entre ir a recoger el bocata para a comida, y cambiarse el uniforme por ropa más cómoda salimos a las 13h. Si sí, hoy que salen antes estaban más hambrientas que otros días, malamente salieron por la puerta y ya tenían la mitad de los bocadillos comidos y digeridos.

Para esta tarde y la de mañana tenemos monitora nueva en ausencia de Nick, se llama Leila, al igual que Nick tiene un buen paso. pero el grupo está más cortado por aquello de la confianza, y claro acaban acudiendo a Marcos.

Sinceramente de la visita a Hastings lo más salientable las viajes de ida y volta.

La ida. Por protección de la identidad de esta chica del grupo no podemos decir quien es, pero después de dos días de clase tiene definido que su crash es Barney. Para sorpresa de otra chica conoció a su prototipo de chico ideal, eso sí, no tiene idea de como se llama, cree que Samuel, pero por lo de ahora lo llama mi morenito.

La vuelta. Si bien teníamos que coger el tren de las 17.30h tuvimos que coger el siguiente a las 18.00h ya que el primero nos dio un plantón, total para darnos más cotilleos. La futura chica de Marcos por medio de un juego(darle al anillo de la lata de refresco para delate y atrás hasta que se rompa) va a comenzar por T.  Llegamos a la conclusión que a pesar de las pocas posibilidades de que el anillo aguante tanto a romperse Sara, Tomé, Uxía y Xonxa aún tienen posibilidades de ser el y las futuras de alguna persona.

En el viaje de vuelta la pobre de Noa la torturaron un poco entre las compañeras, hasta tal punto que non sabía se estaba a reír o llorar.

Respecto a Hastings, la visita consistió en ir á East Hill (colina), hoy no estaban motivadas debe de ser que aunque lo niegan son capaces de seguir a Nick hasta el infinito y más allá. En la vuelta al centro de Hastings destacamos esta superparada en la que la gran mayoría dejó sus ahorros en la heladería.

Laura: “¿Marcos cuántos años tienes?¿Marcos cuántos años tienes?¿Marcos cuántos años tienes?¿Marcos cuántos años tienes?¿Marcos cuántos años tienes?¿Marcos cuántos años tienes?¿Marcos cuántos años tienes?¿Marcos cuántos años tienes?¿Marcos cuántos años tienes?”

P.D. Cualquier parecido con personas reales o con hechos reales es pura coincidencia.

 

Eastbourne – 7 & 8 October- Bowling and Pevensey Castle

Hello everybody!!

Luns día 7

O punto neurálxico do grupo vai a ser a cafetería, onde nos entregaron os horarios destas dúas próximas semanas, e onde os buddies viron a recollernos para ir con elas e eles a clase. Menos mal porque de pequeno o centro non ten nada, hai que adaptarse a tanto pasillo.

Aquí o sistema é diferente, temos dous horarios a seguir, esta semana toca seguir o horario B e a próxima o horario A, pero o mellor ou máis chamativo é que podremos desfrutar de novas asignaturas que en España non as temos.

Diría que non causamos un gran alboroto entre as e os estudantes nativos, Debido a que somos o segundo grupo do PILI en pasar por aquí nun breve periodo de tempo e que tamén hai un grupo pequeno de estudiantes colombianos, pois non recibimos a atencion que nos merecemos para ser o noso primeiro día. Por contra Barney, Izan e o outro sairon a relucir na conversa previa ao acceso á bolera. Seguro que mañá os nomes serán outros!

Acabo de decir bolera, así é, unha das actividades que non pode faltar en calquera dos destinos deste programa. 22 xogadores, 4 calles, e que todos somos moi bos a isto pero conforme pasan as tiradas cada quen vai mostrando o seu nivel. Habelas hainas, hainas quenes pediron a axuda das barreiras laterais, non pasa nada rapazas desta non poño nomes para non sinalar a ninguén para o resto da estancia no programa. Por contra aquí están la crème de la crème Martina Porrez, Mateo, Marta Domínguez, Nick and the MVP of the day Alba. Alba toda entusiasmada esperaba un premio, pero desta vez a mellor oferta que se lle puido ofrecer é aparecer no blog, ao cal a súa contestación é: “hombre a ver, hay premios mejores”.

Impresionante a foto de grupo

Alba a MVP cás amiguis

Martes día 8

A parte agradable no día de onte foi que as host families nos acercaron ao St Catherine’s College, hoxe xa voamos sós polo que é o primeiro día en transporte  público, o cal nos deu máis de algún disgusto porque non daban pasado á hora que se supuña, así chegamos varias e varios polos pelos á hora acordada. Temos a sospeita que está dinámica será habitual.

Adaptándonos aos novos compañeiros e compañeiras, se ben algunha de nós xa lle botou o ollo a varios, os nomes creemos que non os ten claro nin ela, salvo un tal Joseph. Cando se decida xa estará de volta en Vigo pero bueno sigue con esa sorrisa que en Vigo tamén os habrá guapiños.

A actividade da tarde foi a visita ao Pevensey Caste ás aforas de Eastbourne. Se ben a visita podría ser ben curta tendo en conta que o castelo se encontra en ruinas… o proveedor local (ELAC) tiña organizado unha seríe de preguntas e requisitos a realizar, entre eles unhas fotos e un video, o sea que o que queira premio a esforzarse… a algúns custoulle arrincar pero parece que ao final todos cumpriron có propósito de dar feito cás tarefas propostas.  A parella gañadora darase a coñecer o fin de semana, estamos a espera de que algunha parella máis nos envíe as respostas, fotos e o vídeo. Ata o momento hai uns cantos vídeos que merecen a pena velos, thumbs up (pulgares arriba) bravo polo esforzo, por contra tamén hai algunha parella que thumb down (pulgar abaixo). O seu sería compartir os videos, vós nais e pais que opiñades?

Foto de Nick Martina e Lucía o seu vídeo de thumbs up

Ao finalizar tivemos tempo de abondo na parada de autobús para darlle a Marcos varias momentos dignos do blog pero ahí se quedan.

Moitos de nós decidimos regresar ao centro de Eastbourne, Un exemplo do que realizaron algunhas no seu tempo libre…

Xonxa, Laura, Lucía e Eva

…mentras tanto algunhas outras foron atopadas in fraganti no Primark.

Mañá excursión de medio día a Hastings!!!

 

Luns día 7

E punto neurálgico do grupo va a ser la cafetería, donde nos entregaron los horarios de estas dos próximas semanas, y donde los buddies vinieron a recogernos para ir con ellas y ellos a clase. Menos mal porque de pequeño el centro no tiene nada, hay que adaptarse a tanto pasillo.

Aquí el sistema es diferente, tenemos dos horarios a seguir, esta semana toca seguir el horario B y la próxima el horario A, pero lo mejor o mis llamativo es que podremos disfrutar de nuevas asignaturas que en España no las tenemos.

Diría que no causamos un gran alboroto entre las y los estudiantes nativos, Debido a que somos el segundo grupo do PILI en pasar por aquí en un breve periodo de tiempo y que también hay un grupo pequeño de estudiantes colombianos, pues no recibimos la atención que nos merecemos para ser nuestro primer día. Por contra Barney, Izan y el otro salieron a relucir en la conversación previa al acceso a la bolera. Seguro que mañana los nombres serán otros!

Acabo de decir bolera, así es, una de las actividades que no puede faltar en cualquiera de lo destinos de este programa. 22 jugadores, 4 calles, y que todos somos mui buenos a esto pero conforme pasan las tiradas cada quien va mostrando su nivel. Haberlas las hay, las hay que pidieron la ayuda de las barreras laterales, non pasa nada chicas de esta no pongo nombres para no señalar a nadie para el resto de la estancia en el programa. Por contra aquí están la crème de la crème Martina Porrez, Mateo, Marta Domínguez, Nick and the MVP of the day Alba. Alba toda entusiasmada esperaba un premio, pero de esta vez la mejor oferta que se le pudo ofrecer es aparecer en el blog, al cual su contestación es: “hombre a ver, hay premios mejores”.

Martes día 8

La parte agradable en el día de ayer fue que las host families nos acercaron al St Catherine’s College, hoy ya volamos solos por lo que es el primer día en transporte  público, el cual nos dio mis de algún disgusto porque no daban pasado a la hora que se suponía, así llegamos varias y varios por los pelos a la hora acordada. Tenemos la sospecha que esta dinámica será habitual.

Adaptándonos a los nuevos compañeros y compañeras, si bien alguna de nosotros ya le echo ojo a varios, los nombres creemos que non los tiene claro ni ella, salvo un tal Joseph. Cando se decida ya estará de vuelta en Vigo pero bueno sigue con esa sonrisa que en Vigo también los habrá guapiños.

La actividad de la tarde fue la visita al Pevensey Caste a las afueras de Eastbourne. Si bien la visita podría ser bien corta teniendo en cuenta que el castillo se encuentra en ruinas… el proveedor local (ELAC) tenía organizado una serie de preguntas y requisitos a realizar, entre ellas unas fotos y un video, o sea que el que quiera premio a esforzarse… a algunos les costó arrancar pero parece que al final todos cumplieron con el propósito de dar hecho con las tareas propuestas.  La pareja ganadora se dará a conocer el fin de semana, estamos a la espera de que alguna pareja más nos envíe las respuestas, fotos y el vídeo. Hasta el momento hay unos cuantos vídeos que merecen la pena verlos, thumbs up (pulgares arriba) bravo por el esfuerzo, por contra también hay alguna pareja que thumb down (pulgar abajo). Lo suyo sería compartir los videos, vosotros madres y padres que opináis?

Al finalizar tuvimos tiempo de sobra en la parada de autobús para darle a Marcos varias momentos dignos do blog pero ahí se quedan.

Muchos de nosotras/os decidimos regresar al centro de Eastbourne, Un ejemplo de lo que realizaron algunas en su tempo libre…

 

…mientras tanto algunas otras fueron encontradas in fraganti en el Primark.

Mañana excursión de medio día a Hastings!!!

Eastbourne – 5 October- London there we are!

Edición Domingo

Noticias

Este sábado o grupo Eastbourne on fire levou a cabo a primeira dás dúas visitas programadas a Londres. Para 16 foi a primeira vez en visitar a capital do Reino Unido.

Waterloo underground

O itinerario foi o seguinte:

  • London underground (tube)
  • Leake street graffiti tunnel
  • London eye and cross The River Themes
  • Whitehall/Household cavalry
  • 10 Downing street and Parliament square
  • Elisabeth Tower (Big Ben) Red phone boxes
  • St Jame’s Park and Buckinham Palace
  • Picadilly Circus and Chinatown
  • Leicester Square

Baixo a experiencia de Marcos destacar a visita ao túnel dos grafitis, un espazo nunca visitado neste tipo de visitas exprés. O interesante deste túnel é que cambia semana a semana o seu aspecto polas constantes pintadas que se realizan nel.

Foto de Eva

Para que lle quede constancia ao grupo a ponte que cruzaron polo Río Támesis é o Golden Jubillee Bridge en conmemoración ao 50 aniversairo da ascensión ao trono da raiña Isabel II.

Durante a visita a Londres non fumos o único grupo do grupo do PILI Vigo en visitar as calles de Londres. Menudo drama supuxo para algunha das rapazas estar tan cerca e tan lonxe á vez dalgunha amiga que andaba tamén por alí.

O importante, a ruta foi dinámica con breves tempos para tomarse fotos e o packed lunch, Remataron o percorrido media hora antes polo cal disporon de dúas horas e media de tempo libre onde pasaron o tempo de tenda en tenda cás tradicionais compras de souvenirs e demáis…

Para finalizar a tarde “I’m  gonna make him (them) an offer he (they) can’t refuse” (“fíxenlle unha oferta que non podrían rechazar”), sacarse fotos con algunhas das estatuas que se atopan en Leicester, estatuas de personaxes emblemáticas do cine como Mary Poppins, Gene Kelly, Mr. Bean, Paddington, Harry Potter e o favorito de Marcos, Charles Chaplin. Rechazaron a oferta. Consecuencia!

Sucesos

Tráxida perdeda durante a tarde en Londres, Martina Rodríguez extraviu o seu sudadoiro do PILI Vigo. Martina anímicamente está ben, o sudadoiro xa se deu por perdido quedándose en Londres.

Sección aloxamento

Marta Domínguez está encantadísima coa súa familia de acollida, quedaríase máis tempo aquí. Dice nun intento de arreglalo que quere moito aos seus pais e que os bota de menos.

Diana Duarte e Martina Porrez están tamén encantados coa súa familia de acollida.

Sección novas promesas

 

Foto de Celia

 

Foto de Sara

Apartado para o grupo, e non, non compartiron máis fotos para o blog cá estas saindo elas e eles.

 

Edición Domingo

Noticias

Este sábado el grupo Eastbourne on fire llevó a cabo la primera de las dos visitas programadas a Londres. Para 16 fue la primera vez en visitar a capital del Reino Unido.

El itinerario fuel el siguiente:

  • London underground (tube)
  • Leake street graffiti tunnel
  • London eye and cross The River Themes
  • Whitehall/Household cavalry
  • 10 Downing street and Parliament square
  • Elisabeth Tower (Big Ben) Red phone boxes
  • St Jame’s Park and Buckinham Palace
  • Picadilly Circus and Chinatown
  • Leicester Square

Bajo la experiencia de Marcos destacar la visita al túnel de los grafitis, un espacio nunca visitado en este tipo de visitas exprés. Lo interesante de este túnel es que cambia semana a semana su aspecto por las constantes pintadas que se realizan nel.

Para que le quede constancia al grupo el puente que cruzaron por el Río Támesis es el Golden Jubillee Bridge en conmemoración al 50 aniversario de la ascensión al trono de la reina Isabel II.

Durante a visita a Londres no fuimos el único grupo do grupo do PILI Vigo en visitar as calles de Londres. Menudo drama supuso para alguna de las chicas estar tan cerca y tan lejos a la vez de alguna amiga que andaba también por allí.

Lo importante, la ruta fue dinámica con breves tempos para tomarse fotos y el packed lunch, Finalizaron el recorrido media hora antes por lo cual dispusieron de dos horas y media de tempo libre donde pasaron el tempo de tienda en tienda con las tradicionales compras de souvenirs e demás…

Para finalizar la tarde “I’m  gonna make him (them) an offer he (they) can’t refuse” (“fíxenlle unha oferta que non podrían rechazar”), sacarse fotos con alguna de las estatuas que se encuentran en Leicester, estatuas de personajes emblemáticas del cine como Mary Poppins, Gene Kelly, Mr. Bean, Paddington, Harry Potter y el favorito de Marcos, Charles Chaplin. Rechazaron la oferta. Consecuencia!

Sucesos

Trágica perdida durante la tarde en Londres, Martina Rodríguez extravió su sudadera dl  PILI Vigo. Martina anímicamente está bien, la sudadera ya se dio por perdida quedándose en Londres.

Sección alojamiento

Marta Domínguez está encantadísima con su familia de acogida, se quedaría más tiempo aquí. Dice en un intento de arreglarlo que quiere mucho a sus padres y que os echa de menos.

Diana Duarte e Martina Porrez están también encantados coa su familia de acogida.

Sección nuevas promesas

Apartado para el grupo, y no, no compartieron más fotos para el blog que estas saliendo ellas y ellos.

 

Eastbourne – 3 & 4 October – Eastbourne sightseeing and the Mayor

Hi everybody!!

Xoves día 3

Dado que a imaxinación non é o punto forte do grupo o nome do grupo de Whatsapp  das e dos estudantes segue sendo o mesmo dende que o creou o seu group leader Team “Eastbourne on fire” (TEOF). 

Tiene derecho a permanecer en silencio y a negarse a contestar preguntas. Si renuncia al derecho a guardar silencio, todo lo que diga podrá ser utilizado en su contra ante un tribunal”. Creo que o grupo ou parte do grupo despois da última entrada lles quedou claro que calquer comentario, situación e foto podrá ser utilizado no blog (agora serán elas e eles as e os responsables de colocarse ben cando vexan un paparazzi/monitor cun teléfono móbil en man!)

Durante a mañá un dos dous grupos contou cun infiltrado durante un curto de espazo de tempo para ver que tal se desenvolvían en clase, resulta que o topic was about discusion –tema do día era discusión-, a conclusión é que se lles dá mellor argumentar e rebatilr moito mellor en castelán cá en inglés, iso sí, a capacidade de ter a razón queda intacta, que levanten a man as nais e os pais que compartan esta opinión!!! Para a sorte do group leader, o sea, a miña, momentáneamente esa faceta non a están a mostrar.

Presentámovos a Mango!

Actividade da tarde visita a Seven Sisters e Beachy Head. Collemos o bus en dirección Brighton (hacía o oeste) baixndonos para visitar a Seven Sisters, unha zona de acantilados. Comezamos unha ruta a pé para chegar á costa, sacar unhas fotos, e por vontade propia do grupo subir ao alto (esa é a actidude equipo!) para seguir sacando algunha foto máis para o recordo e as redes sociais. Como se vé a subida era un pouco compricada (nin para tanto que son adolescentes).

Por insistencia dalgunha pesada conseguiron sacarse algunha foto có seu monitor, modalidade selfie, foto toma normal de frente, e un BeReal (unha destas trancalladas que está de moda entre a mocidade). Seguramente sexan varias as nais e pais que me poñen cara do aeroporto, pero para aqueles que non está é a primeira vez que me poñan cara… e non, non é casualidade a foto con Noa, seguro que ese sudadoiro azul vos soa a algo, en caso de non, esa é a cor asignada aos monitores do programa PILI Vigo ao igual que as e os estudantes levan sudadoiros vermellos.

Foto de Celia

Foto de Celia

Dous apuntes dás fotos, unha, rapazas escollín a foto onde peor saía para que vexades que non vos preocupedes tanto por se saides mal no blog e non me deades máis a turra con que saides mal; dúas, aunque Noa diga que non, ese cor azul de monitora lle favorece, ahí queda…

A promise is a promise, o prometido é débeda. A foto de arriba onde vemos a Eva, Laura, Lucía L. e Xonxa formando a palabra HI (hola) surxiu do que tiña que ser e non foi, unha proposta do monitor para que entre todas e todos se tumbaran para tomar unha imaxe formando EASTBOURNE, aquí falloume o equipo “Eastbourne on fire” salvo as catro rapazas antes mencionadas e Diego que tamén se ofreceu voluntario, polo que merecidamente prometera que dita foto/saudo ía abrir a entrada deste blog.

Tocaba desfacer o camiño andado para regresar, unha pequena parte do grupo segiu a Nick e a outra segiu unha ruta alternativa por temor a non caerse ou algo así…  conclusión da ruta alternativa, a Noa lle pega o de ser monitora, e conclusión do monitor estas rapazas non teñen pisado rural, campo nin estar en contacto có gando.

Comentario de Uxía: “Marcos sacas más fotos que mi madre y ya es difícil”, será un eloxio, non sí?

Venres día 4

Último día de clases, bueno… último día de clases antes de comezar as clases en St Catherine’s. Serena, Jonathan isto foi todo, a partir de agora a voar sóas e sós.

Cuckmere Haven

Seven Sisters

A tarde tivemos un puppurí de actividades… despois de dispor tempo suficiente para comer visitamos brevemente a Towner Gallery onde coincidimos cá host mum de Diego, Mateo e Tomé. Nick propuxo ao grupo unha actividade de grabar un vídeo curto relacionado con algúnha imaxe dás galerías. Adolescentes e galerías non van da man, total de participantes dá proposta menos dunha terceira parte (nin que fose tan dificil grabarse facendo a estatua! ou algo).

Seguidamente dirixímonos á costa para facer tempo antes da visista ao concello de Eastbourne, se ben había varias opcións algunhas e algúns visitaron o RNLI museum dedicado a salvamento marítimo, seguramente o museo máis pequeno que visitásemos na nosa vida, en contra a maioría pasou máis tempo sentado, unhas tomando algo a pé da praia e outras xogando ao Uno.

No concello de Eastbourne estivemos cá alcaldesa de Eastbourne, Candy Vaughan, quen estivo connosco durante toda a visita, a cal durou unha hora, máis tempo do esperado, mostrounos varias estancias así como a parte institucional á hora de vestirse como alcaldesa…

A visita non creou grandes expectativas entre o grupo, pero a realidade é que polas suas mans non pasaron nin pasarán tanto ouro na súa vida. Rematamos a visita facendo algunha pregunta á alcaldesa quen deu resposta a todas as nosas inquietudes.

Foto de Nick

O grupo contou hoxe con maior tempo libre e chegar lixeiramente máis tarde ás súas respectivas casas, algunhas aproveitaron o tempo para comprar un libro e outras material cosmético.

Segundo Eva: “Este blog va a ser mi funeral”, será que estaba esperando a verse tumbada na foto que abriu a entrada deste blog?

 

Jueves día 3

Dado que la imaginación no es el punto fuerte del grupo el nombre del grupo de Whatsapp  de las y de los estudiantes sigue siendo el mismo desde que lo creó su group leader Team “Eastbourne on fire” (TEOF). 

Tiene derecho a permanecer en silencio y a negarse a contestar preguntas. Si renuncia al derecho a guardar silencio, todo lo que diga podrá ser utilizado en su contra ante un tribunal”. Creo que o grupo o parte del grupo después de la última entrada les quedó claro que cualquier comentario, situación y foto podrá aparecer en el blog (ahora serán ellas y ellos las y los responsables de colocarse bien cuando vean un paparazzi/monitor con un teléfono móvil en mano!)

Durante la mañana uno de los dos grupos contó con un infiltrado durante un corto de espacio de tiempo para ver que tal se desenvolvían en clase, resulta que el topic was about discusion –tema del día era discusión-, la conclusión es que se les da mejor argumentar y rebatir mucho mejor en castellano que en inglés, eso sí, la capacidad de tener la razón queda intacta, que levanten la mano las madres y los padres que compartan esta opinión!!! Para la suerte del group leader, o sea, la mía, momentáneamente esa faceta non la están mostrando.

Actividad de la tarde visita a Seven Sisters e Beachy Head. Cogimos e bus en dirección Brighton (hacía el oeste) bajándonos para visitar a Seven Sisters, una zona de acantilados. Comenzamos una ruta a pie para llegar a la costa, sacar unas fotos, y por voluntad propia del grupo subir al alto (esa es la actitud equipo!) para seguir sacando alguna foto más para el recuerdo y las redes sociales. Como se ve la subida era un poco complicada (ni para tanto que son adolescentes).

Por insistencia de alguna pesada consiguieron sacarse alguna foto con su monitor, modalidad selfie, foto toma normal de frente, y un BeReal (una de estas modernidades que está de moda entre la juventud). Seguramente serán varias las madres y los padres que me pongan cara del aeropuerto, pero para aquella y aquellos que no está es la primera vez que me pongan cara… y no, no es casualidad la foto con Noa, seguro que esa sudadera azul os suena a algo, en caso de no, ese es el color asignado a los monitores del programa PILI Vigo al igual que las y los estudiantes llevan sudaderas rojas.

Dos apuntes de las fotos, una, chicas escogí la foto donde peor salía para que veías que non os preocupéis tanto por si salís mal en el blog y no me deis más la lata con que salís mal; dos, aunque Noa diga que no, ese color azul de monitora le favorece, ahí queda…

A promise is a promise,l o prometido es deuda. La foto de arriba donde vemos a Eva, Laura, Lucía L. y Xonxa formando al palabra HI (hola) surgió de lo que tenía que ser y no fue, una propuesta del monitor para que entre todas y todos se tumbaran para tomar una imagen formando EASTBOURNE, aquí me ha fallado el  equipo “Eastbourne on fire” salvo las cuatro chicas antes mencionadas y Diego que también se ofreció voluntario, por lo que merecidamente prometí que dicha foto/saludo iba abrir la entrada de este blog.

Tocaba desfacer el camino andado para regresar, una pequeña parte del grupo siguió a Nick y la otra siguió una ruta alternativa por temor a no caerse o algo así…  conclusión de la ruta alternativa, a Noa le pega lo de ser monitora, y conclusión del monitor estas chicas no tienen pisado rural, el campo ni haber estado en contacto con ganado.

Comentario de Uxía: “Marcos sacas más fotos que mi madre y ya es difícil”, será un cumplido, verdad?

Venres día 4

Último día de clases, bueno… último día de clases antes de comenzar las clases en St Catherine’s. Serena, Jonathan esto fue todo, a partir de ahora a volar solas y solos.

A la tarde tuvimos un puppurí de actividades… después de disponer tiempo suficiente para comer visitamos brevemente la Towner Gallery donde coincidimos con la host mum de Diego, Mateo e Tomé. Nick propuso al grupo una actividad de grabar un vídeo corto relacionado con alguna imagen de las galerías. Adolescentes y galerías no van de la mano, total de participantes de la propuesta menos de una tercera parte (ni que fuese tan difícil grabarse haciendo la estatua! o algo).

Seguidamente nos dirigimos a la costa para hacer tiempo antes de la visita al ayuntamiento de Eastbourne, si bien había varias opciones algunas e algunos visitaron el RNLI museum dedicado a salvamento marítimo, seguramente el museo más pequeño que visitásemos en nuestra vida, en contra la mayoría pasó más tempo sentado, unas tomando algo a pie de la playa y otras jugando al Uno.

En el ayuntamiento de Eastbourne estuvimos con la alcaldesa de Eastbourne, Candy Vaughan, quien estuvo con nosotros durante toda la visita, la cual duró una hora, más tempo de lo esperado, nos mostró varias estancias así como la parte institucional a la hora de vestirse como alcaldesa…

La visita no creó grandes expectativas entre el grupo, pero la realidad es que por sus manos no pasaron ni pasarán tanto oro en su vida. Finalizamos la visita haciendo alguna pregunta a la alcaldesa quien dio respuesta a todas nuestras inquietudes.

O grupo contó hoy con mayor tiempo libre y llegar ligeramente más tarde a sus respectivas casas, algunas aprovecharon el tiempo para comprar un libro y otras material cosmético.

Segundo Eva: “Este blog va a ser mi funeral”, será que estaba esperando a verse tumbada en la foto que abrió la entrada de este blog?