O noso último luns non só conseguimos marchar un pouco antes das clases, senón que, ademais, era o día da que pode que fóra unha das actividades máis ansiadas dada a calor que estabamos a pasar.

Este luns, collimos os nosos mellores outfits de praia/piscina e, acompañados polo xa famoso Lucas, subimos a un bus que, tras o pequeeeeno traxecto de 40 minutos, nos deixaría no AquaPark.

Pese ser máis fácil na teoría que na práctica o de xogar polas diferentes partes do parque, todos conseguimos, rematando en mellores ou peores condicións, desfrutar do parque e exprimir ao máximo todo o que este nos podía dar.

Sen dúbida, unha actividade perfecta para a calor que facía e para rematar a nosa estancia no noso querido Pedro Burgo, ao que sempre levaremos connosco.

Tras outra mañá de clases, ás 12:30 dirixímonos ao parque da catedral para tomar a “lunch”, tan querida por todos dende o primeiro día.

Á 13:30 reunímonos con Harrison, quen nos guiou ata os Ferry Meadows para que, coma se forámos xogadores olímpicos preparando os próximos xogos de 2024, fixéramos do campo o noso territorio e nos batéramos a morte (metafóricamente por suposto) pola victoria no Hockey.

Tras algún incidente de menor gravidade e moito moito correr, non foi ningún dos equipos o realmente gañador, senón o deporte mesmo, que esgotou ata ós rapaces que parecen funcionar con esas pilas do coelliño.

Especial mención a Paula e Carlota que tumbáronse nada máis chegar e pasaron a tarde enteira durmindo. Así de intenso é o PiliVigo.

Finalmente, voltamos á parada do bus para dirixirnos a Queensgate e, dende alí, cada un subir no bus que lle levaría a casa.

O día de hoxe comezou coa boa nova de que as clases terminan un bo anaco antes: ás 11:45, para que así tivéramos máis tempo de coñecer o noso destino.

Lincoln foi unha vila que, en xeral, creo que sorprendeu para ben.

Tivemos a oportunidade de visitar o castelo de Lincoln, e a súa prisión (onde os rapaces puxéronse creativos nalgunha das celdas), así coma a muralla que o rodea. Grazas ao paseo por esta fortaleza puidemos desfrutar dunhas impresionantes vistas a Lincoln.

Todo hai que dicilo: para chegar ao Castelo houbo que subir unha importante costa que a moitos nos fixo sentirnos preto de casa do empinada e longa que era.

Número de libros mercados por Aitor a esta data: 12

O noso día máis británico.

Nesta mañá, coma todas as demais, os rapaces foron á St. Mary’s Church para as clases e, ás 12:30, reunímonos todos para ir ao noso parque de confianza para tomar a lunch.

Na tarde deste luns coñecimos a un novo guía, Harrison, con quen desfrutamos dun típico “afternoon tea” inglés nunha cafetería da cidade.

Esta tarde aprendimos que os “must have” dun afternoon tea son: English breakfast tea, scones (aos que se lles bota queso crema e marmelada) e sándwiches (que non nos puxeron). Se ben non eran os mellores scones da cidade (gustándolle creo que sólo a Lucía moni), os rapaces puideron descubrir se o English breakfast é té do seu gusto ou non.

Pasar a tarde dentro dunha cafetería tamén foi unha boa forma de bulir da terrible calor e do abrasador Sol que nos agardaba fóra.

Coma todas as mañás destas semanas, o noso venres comezou con clases de inglés na St. Mary’s Church. Sen embargo, este venres sentíase (e víase) o ambiente veraniego impregnar todas as nosas caras e vestimentas: íamos á piscina e os nosos “outfits” o sabían.

Esta media mañán cambiamos o noso habitual sitio de almorzar (o parque da catedral) por un novo parque, que os rapaces descubriron grazas ao noso gran amigo Google Maps, no que podían xogar ao fútbol se querían (e así o fixeron).

Sobre a 13:30 chegou o, por todos amado, guía do día, Lucas, quen xogou ao fútbol cos rapaces e tamén lles trouxo pelotas para xogar ao rugby se querían.

Con tanta volta perseguindo as pelotas, case non nos decatamos de que xa eran as 14 e tocaba entrar na piscina, e así poder quitarnos de enriba a horripilante calor coa que Inglaterra nos esperta cada día (un biquiño á Heat wave dende aquí, podes marchar cando queiras).

Así, entre chapuzóns, campionatos de apneas e de saltos e un bo e merecido descanso pasamos a tarde.