Por aquí andamos, familias.

Que tal vai a vosa semana? Nós estamos xa na conta atrás e quédanos só unha semaniña por estes lares.

Por unha banda, hoxe iamos dicir que foi un día normal de clases pero, como chegou alumnado estranxeiro novo, pola tarde tiveron cambios de grupo improvisados… entón, digamos que foi «normal dentro das circunstancias». Por outra banda, segue a haber graduacións na universidade, así vai ser un e outro ata o día que nos imos.

Cambiando de tema, esta vez foron Alba e Carlota as que quixeron compartir connosco as súas habilidades culinarias de onte á noite, e é que as nosas rapazas están feitas todas unhas chefs promovendo a gastronomía española; con esa tortilla de patacas, os pementiños de Padrón… os ingleses máis que encantados, claro.

Un almorzo «de foto»

En pleno proceso de elaboración «tortillil»

Quedou de 10!

Cáenos unha bágoa de emoción da boa pinta que ten todo

Mañá desconectamos do campus e viaxamos de novo a Cambridge, algunha aventuriña seguro que hai que contar por aquí. Boa noite!

Boas, familias!

Igual que o martes anterior, tocou día de actividades. Esta vez, non sabemos moi ben se pola onda de calor, pero os do «college» andaban un pouco máis apampados e, por exemplo, a actividade de conversa en inglés, aínda que ao aire libre e á sombra, foi moi «frouxa».

No punto de encontro esperando a primeira actividade («quen espera, desespera»)

Mentres, algunhas non perden o tempo e fan provisión dunha especie de iogur líquido de sabores que vén co pack lunch e que non ten moito éxito entre as demais. Quen será?

«¡Mi tesoro!»

Como vai moita calor despois estiveron a ver unha peli, Jumanji, pero polo que me comentaron non tivo precisamente moito éxito.

Diego (en diminuto á esquerda) escapando da calor… e de Lara

Pola tarde, algúns valentes, capitaneados por Dani, animáronse co tenis; outras déronlle ao Just Dance e a última hora, coa fin de estar nun espazo interior e combater esta calor, os nosos rapaces improvisaron carreiras con cadeiras e o xogo da pita versión zombi (creatividade non lles falta, como vedes).

Girl power!

Por certo, hoxe tamén foi día de graduación universitaria, sen dúbida outro día «perfecto» para levar capa negra e barrete… a 35º.

Que teñades moi boa noite, deica mañá!

Ola de novo, por aquí andamos.

O comezo de semana coincide cun día de calor abafante, agora xa podemos facernos un chisco a idea do que tivestes por aí abaixo…

Ao chegarmos esta mañá á universidade comezamos a ver xente demasiado emperiquitada, e a cousa era que había todo un «ambientazo» por mor das cerimonias de graduacións universitarias. É dicir, moito barrete, moita capa e moita animación.

Os vosos rapaces, pola contra, tiveron clase. Hoxe foi un pouco lea porque chegou novo alumnado, así que recolocáronos en novos grupos e, a verdade, a cousa saíu daquela maneira.

A rapazada, nunha das prazas, xusto antes da primeira clase do día

Para darlle un pouco de «vidiña» a esta entrada do día, Anxo e Sabela tiveron a ben compartir connosco como é un dos seus días despois das clases coa súa host family: primeiro, foron pasear antes da cea para celebrar a chegada «dun novo membro» da familia para, logo, mostrarnos o proceso de elaboración da nosa receita estrela… unha tortilla española (que ademais lles quedou ben bonitiña) 🙂

Velaquí o resultado final, seguro que ule que arrecende!

Vémonos mañá na seguinte entrada do blog. Abur!

Aquí estamos de novo, familias!

Xa nos atopamos no ecuador desta aventura, como quen non quere a cousa.

Nada máis chegarmos á universidade, enterámonos de que dúas das nosas rapazas estaban de aniversario: Carlota e Claudia. Pillounos un pouco por sorpresa e non lles tiñamos nada preparado (aínda que seica tiveron algunha sorpresiña por parte das súas host families). Pola nosa parte, que mínimo que cantarlles o Cumpleaños feliz e, aínda que era primeira hora, démolo todo! Antía, tamén se contaxiou da ocasión e portou a coroa durante todo o día ata que ela mesma, por erro, pisouna e rematou o seu reinado. Vaites!

As homenaxeadas, Claudia (primeira á esquerda) e Carlota (segunda á dereita).

Por outra banda, a rapazada xa está máis que integrada co estudantado italiano co que comparte clase… E pensar que o primeiro día non querían saber nada deles!

Conexión italoespañola entre os fillos de Dante e Cervantes

Algúns dos rapaces nun descanso das clases: Daniela (en primeiro plano), Hugo S., Germán, Miguel, Alonso, Coral e Carlota (de esquerda a dereita)

Pola tarde tiveron a «graduación» dos seus compañeiros italianos, onde lles entregaron os diplomas e á que os nosos rapaces, como non, tamén asistiron.

Graduación ao aire libre neste marco incomparable (alumnado italiano ao fondo e cabezas dos nosos rapaces en primeiro termo)

A última hora, como todos os sábados, o college organizou a actividade de disco party con música dos anos 2000, moitos refrescos, palomitas e algodón de azucre.

Girls are ready for the party

Cris, a nosa monitora, toda contenta co seu algodón de azucre

Non van convencidos, pero logo non hai quen os saque dalí

Fin de festa con orgullo patrio e subidón de azucre

Para rematar o día, a despedida entre italianos e españois, estivo chea de moita emoción, apertas e algunha que outra bágoa. Sen dúbida hannos botar de menos.

Últimas apertas antes da despedida definitiva, Spagna e Italia nel cuore

Mañá será un día para compartir coas host families, a ver se sacan moitas fotos e as compartimos por aquí. Lémonos na próxima entrada do blog!

Como ides, familias?

Aquí vai a crónica do día, e xa vos vou avisando que hoxe vén cun amplo despegue de reportaxe gráfica.

Comezamos a nosa segunda visita a Londres no mercado de Covent Garden, que se atopa no barrio do mesmo nome en pleno centro de Londres.

Durante toda esta viaxe tiveron tempo libre para pasear ou facer compras e iámonos atopando de novo nas prazas, para facer xuntos parte da ruta. Así algúns foron, por exemplo, ao M&Ms World, que ten unha tenda moi colorida chea de merchandising e destes «chocolates»; ou á tenda de Harry Potter.

M&Ms everywhere

Os Beatles sen filtro

Detalle da tenda de Harry Potter

Primeira parada en Leicester Square, unha praza peonil no medio do West End londinense.

Vigo en Leicester Square (Mary Poppins colouse ao fondo)

Algunhas fotos máis de varias paradas polo noso percorrido.

Antía, Alba e Alex (Vigo calidade)

Claudia, Alex, cabeciña de Lola, Carlota, Antía (Vigo calidade II)

Sitios así de chulos no camiño (e os modelos, como non):

Natureza urbana e fauna (Antía, Alba, eu, Carlota)

Máis natureza urbana e fauna (Paloma, Daniela, Carla, Juan)

Tamén tiveron tempo de facer as fotos máis instagrameables no barrio chinés de Londres, Chinatown.

Rapazada querendo escapar do modo de vida occidental

Lola facendo amigos («pikaa pikaaa pikachuuu»)

A seguinte parada foi Trafalgar Square, que conmemora a batalla que perdeu a frota francoespañola (e xa de volta somos nós a que a invadimos agora).

Nesa mesma praza atópase a National Gallery, o principal museo de Londres.

Invasión de bechos no xeado xigante enfronte da National Gallery

Parte dos rapaces decidiron ir ao museo e, ao entrarmos, todos sufrimos un pouco da «síndrome de Stendhal». É abraiante a calidade das obras e dos artistas do museo, sen dúbida un dos museos máis recoñecidos a nivel mundial.

«Os xirasoles» (Vincent Van Gogh). Foto cortesía de Sabela

«Venus do espello» (Velázquez). Foto cortesía de Dani

Como non, non podían faltar ás fotos coas típicas cabinas telefónicas británicas.

Alba, Carlota e Antía calling

OMG! What’s happening? (Uxía e Lola)

Estas rapazas teñen futuro no mundo da interpretación

Outros dos grupos dos rapaces decidiron facer algunha foto con lugares «icónicos» de Londres.

Miguel, Hugo Carro, Gabriel e Alonso co Big Ben

Un clásico, a foto en Vigo Street

E despois de este día tan ben aproveitado, como se aprecia nas súas caras, pode dicirse que o pasamos xenial.

De camiño a Diego atrapouno unha koala

No bus de volta tamén houbo un momento histórico, no que Antía gañou ao parchís.

Vémonos mañá, que toca día de clase. Abur!

Ola, outro día por aquí!

Esta vez foi un día normal de clases para case todos. Por outra banda, algúns estaban contentos porque parecía que non viña o seu profesor, pero a súa «alegría» esfumouse en 2 minutos cando viron aparecer ao substituto… Así é a vida, rapazada!

Como novidade, no campus había uns postos de comida tipo mercadiño con croissants, pasteliños e unha especie de empanadillas.

Algúns dos postos de pastries, ao chegarmos ao campus case quedan pegados a eles

Corte transversal de empanadilla con recheo

Entre clase e clase pasan o tempo de parola ou argallan algún xogo. Por exemplo, aquí temos a Alex mentres arrisca a cabeza co «lanzamento de botella» de Carlota (con certeza unha próxima disciplina deportiva); moi boa puntería, por certo, parabéns!

Carlota, lista, en posición inicial

Concentración e… obxectivo conseguido (non lamentamos baixas nin danos persoais)

Mañá toca visita a Londres e xa haberá algunha aventura máis que contar. Ata mañá, familias!

Boa noite, familias!

Xa levamos unha semaniña por estes lares, os días pasan rápido.

Hoxe tocou día de actividades no St. Andrew: pola mañá tiveron clases de conversa nos distintos niveis para practicar o speaking e, máis tarde, separáronse en dous grupos para xogar a «polis e cacos» (polis contra cacos, mellor dito).

Percíbese a tensión entre ambos os bandos

Pola tarde, despois do lunch, foi a quenda dun dos deportes británicos por excelencia: o tenis. Aquí tedes parte da reportaxe gráfica destas posibles figuras do deporte. Que os British se preparen no próximo Wimbledon!

Damos comezo ao torneo!

Saque de Juan

Miguel practicando sen raqueta (pelota vasca ou tenis?)

En acción

Golpe de revés de Anxo

Dani «dándoo todo»

Paloma «Wiliams» en pleno voo

Por hoxe é todo, mens sana in corpore sano. Deica mañá!

Ola! Aquí estamos cunha nova entrada do blog.

Hoxe fixo unha calor un pouco abafante, seguro que non tanto coma aí, pero tamén lle chegou. Así que foi o mellor día para comezar oficialmente as clases que, por outra banda, xa ía tocando. Si, tamén sabemos que para algúns dos rapaces iso nunca acontece, pero é unha parte importante desta inmersión lingüística.

Esperando, como todas as mañás, a que vaia aparecendo o resto da rapazada

Tamén era o día en que lles daban os resultados da proba de nivel no St. Andrew’s, o seu college, para que así soubesen en que grupo lles tocaba e con quen (isto último tíñaos a algúns un chisco preocupados). Xa vos informo que a cousa foi moi ben, porque todos e cada un deles e delas están divididos en tres grupos nos niveis máis avanzados, desde «Advanced» a «Proficiency» (Vigo calidade).

Aquí, mentres comproban os grupos que lles asignaron

Cada un na procura do seu correspondente grupo

Para que vexades como vai un pouco o tema dos horarios: teñen clase desde a 9 da mañá (con un break de 20 min polo medio); hora e media para o lunch; e volta (con outro break) ata as 5 da tarde.

Algúns contáronme que estaban realmente cansos despois das clases, pero é normal porque foi o primeiro día e, por suposto, todo leva unha adaptación.

Selfie time, ben que saímos (e máis para ser á última hora da tarde)

E así rematou esta xornada tan produtiva, cada un para a súas host families correspondentes, que mañá é outro día!