Presentación Monitoras – Cobham

¡Hola a todxs! 🙂

Nosotras seremos las monitoras que os van a acompañar durante las próximas semanas de estancia en Cobham, vamos a hablaros un poquito de nosotras a modo de breve presentación antes de vernos este sábado.

Yo soy Noelia y en la actualidad estoy finalizando el Grao en Linguas Estranxeiras. Hace ya bastantes años tuve la suerte de participar en el programa Vigo en Inglés como estudiante, que se convirtió en mi primera aventura fuera de casa, a la que le siguió tiempo después el programa Erasmus+. Experiencias como estas abren muchas puertas tanto lingüística como culturalmente, por lo que tengo ganas de acompañaros y ayudaros en esta vivencia tan provechosa.

Mi nombre es Sara y junto a Noe, voy a ser vuestra monitora. Para que me vayáis conociendo un poco antes de viajar, os voy a contar algunas cosas sobre mí:

Desde muy pequeña estuve en contacto con los idiomas, tengo familia en Suíza y desde los 11 hasta los 18 años, todos los veranos, tuve la gran suerte de participar en programas como el que vosotrxs estáis a punto de realizar ahora mismo. También estuve de Erasmus en Italia, de Convenio Bilateral en Canadá y en este último país, también trabajé como auxiliar de español y en un festival de cine. Como podéis ver, una de mis grandes pasiones es viajar y la otra es…

…¡Aprender! Ahora mismo me estoy formando como educadora infantil y tengo experiencia cuidando y dando clases tanto a niños como a adolescentes. Me encantan los niñxs, el arte, los animales y la naturaleza.

Y lo más importante de todo, con muchas ganas de vivir esta experiencia con vosotrxs.

Recordad tener todo en orden llegado el momento para evitar contratiempos de última hora, por ejemplo revisad bien el peso de la maleta y traed adaptador de enchufe (¡y no olvidéis el pasaporte y permiso paterno!)

¡ Nos vemos el sábado ! 🙂
Un abrazo,

Sara y Noe

Nottingham: xogando aos bolos – 27/07

Queridas familias,

Achegámonos ao final! Este mércores foi o último día en Nottingham, e como non podía ser de outra forma e podedes imaxinar, disfrutamos ao máximo cunha xornada de descanso pero tamén de diversión tras tres semanas de esforzo nas aulas.

A mañá foi moi tranquiliña, nas clases os rapaces recibiron as notas do project que entregaron onte (que foron moi boas por suposto!) e puideron relaxarse vendo unha peli. Unha das dúas clases nas que están divididos, por exemplo, viu Orgullo e Prexuízo, o filme que se grabara en Chatsworth House, o obxecto de visita da nosa primeira excursión de día completo! Fíxolles moita ilusión 🙂 e ao rematar a clase déronlles unha tarxetas con dedicatorias de todos que emocionaron enormemente ás profes Lauren e Janaya.

A clase de Janaya!

Algo despois tivemos unha despedida todos xuntos no salón de actos do cole, no que se lles fixo entrega dos certificados que recollen toda a información académica importante destas tres semanas: os resultados dos exames, das presentacións en grupo…todo consta nese papel xunto ao seu nivel oficial de inglés e comentarios individuais.

Posteriormente desfrutamos dun apacible lunch no Arboretum, o parque preto do cole ao que xa fomos algunha vez na primeira semana, e despois puxemos rumbo á bolera xunto cas profes. Foi unha partida moi intensa, xa que todos os cinco grupos nos que nos tivemos que dividir estabamos moi igualados, así que pouco importou ao final quen quedou en que posto dado que tivemos todos resultados bastante similares. Para algúns foi a súa primeira vez e hai que recoñecer que foi de sobresaínte!

Cando rematamos de xogar, tivemos a despedida coas profes. Intercambiaron palabras de aprecio, abrazos, e fixeron fotos con elas, un aplauso para Lauren e Janaya por ser as mellores profes!

Mañán será un día longo e tamén a última entrada sobre esta marabillosa experiencia, nós deixámosvos aquí antes de que nos poñamos cursis. Vémonos axiña familias.

 

Unha aperta

Noe e Aida

🙂 A clase de Lauren (+ Pablo Pillado de infiltrado)

 

Nottingham: coñecendo a council house – 25/07

Bo día a todos 🙂

Moi tristemente, entramos na recta final da nosa estadía, qué rápido pasou o tempo!!!!

Precisamente este foi o tema máis sonado das conversacións no break e lunch deste luns: cómo voaron os días nesta especial experiencia. Houbo reflexións sobre como o comezo foi un pouco frouxo, xa que as primeiras actividades non foron as favoritas de ninguén…pero tamén había moito entusiasmo respecto á pasada semana, e moitos comentarios de cómo se sentían contentos coa experiencia e co ben que o están a pasar.

Tras moito falar nestes dous momentos de recreo, partimos cara a council house, onde traballan a alcadesa e outros cargos importantes do concello, coma o sheriff de Nottingham. Foi xustamente o ex-sherrif da cidade quen nos acompañou polo tour que fixemos nas instalacións, xunto ao guía que nos ía explicando feitos históricos importantes da cidade, por exemplo a visita da raíña Isabel II de Inglaterra, da que puidemos apreciar diversas fotos tomadas na mesma sala na que nós fomos recibidos ao chegar.

En canto rematou a visita, quedamos un rato polo centro e demos unha volta pola praza maior de Nottingham, na que acaban de montar unha feria de verán, cunha praia artificial e todo. ‘Vémonos’ mañá no teatro familias!

Saudiños

Noe e Aida

Buscando un osiño de peluche camuflado nun cuadro de Isabel II

Nottingham: Visita a Cambridge! – 23/07

Moi boas queridas familias,

Este foi o último sábado do programa e polo tanto, e tristemente, última excursión de día completo dos nosos rapaces 🙁

O día empezou moi cedo, madrugramos moitísimo para coller o bus que nos levaría a Cambridge, a coñecida cidade no Reino Unido famosa maioritariamente pola súa universidade. Acompañounos Janaya, a profesora que ensina xunto a profe Lauren no cole e que é experta na cidade, e levounos unhas dúas horas chegar, nas que os rapaces estiveron caladiños xa que algún non se despertara de todo aínda.

Unha vez chegamos, fixemos un percorrido polo centro. Vimos o mercado da cidade, paseamos polas rúas principais, nas que están algunhas das 31 colleges que constituyen a University of Cambridge, e detivémonos nun parque a tomar o noso lunch. Cando xa finalizamos, dirixímonos preto do parque ao muelle de punting, actividade típica da cidade que consiste en navegar nun bote no que unha persoa (o punter) rema cunha vara moi moi longa que se impulsa ao tocar no fondo do río. Foi unha actividade moi amena, na que nos tivemos que dividir en tres grupos e que permitiu algo de relax mentres víamos de lonxe algúns dos colleges e escoitábamos feitos históricos que nos ía contando o punter.

O grupo 1 e o grupo 2 cruzámonos no percorrido polo río!

Foto co punter 🙂

Posteriormente, tivemos a sorte de visitar un dos colleges, o Corpus Christi College, no que vimos a súa capela e os seus patios interiores, e finalmente tiveron algo de tempo libre para explorar a cidade: algúns foron ao Fitzwilliam Museum, no que hai antigüidades; outros foron mercar souvenirs para vós os pais jeje…

Pouco despois collimos o bus, e así finalizou o día. Entre Chatsworth House, Newstead Abbey e Cambridge, sen dúbida podemos afirmar que foi este último o que máis lles gustou, polo que cabe decir que rematamos os sábados on a high note (por todo o alto)!

Bicos

Noe e Aida

 

 

Nottingham: Patinaxe sobre o xeo – 22/07

Boas a todos e todas!

Hoxe, antes de comezar as clases, a coordinadora local levounos a unha sala para falar con todos, onde nos deu unha sorpresa. Xa sabiamos que algo andaba argallando posto que o project que debíamos facer hoxe adiantouse, e ademais pediunos que levaramos roupa abrigada, mmm sospeitoso…

Pois resulta que hoxe tivemos a oportunidade de ir facer patinaxe sobre xeo! A coordinadora conseguiu facer unha reserva no National Ice Centre que se atopa saíndo do centro da cidade. Así, despois dunha mañan de clases na que continuamos co proxecto, diriximonos ao centro para comezar a prepararnos para a aventura.

Despois dunha odisea para atopar as tallas correctas, e a preocupación dalgúns por ser a súa primeira vez, logramos montarnos nos patíns e salir á pista; ata as monitoras nos animamos! Debemos admitir que algunha caída houbo, pero ningún accidente grave, e ata descubrimos algunha que outra estrela do patinaxe artístico. En calquera caso, todos e todas se axudaron mutuamente, dándose as mans para non caer, e incluso botaron algunhas carreiras. Deixamos por aquí unhas fotiños para que vexades mellor como foi a experiencia 🙂

NORWICH día 20 – 23/07 – Viaje a Cromer

¡Hola a todos desde Norwich por última vez!

El sábado nos levantamos sabiendo que íbamos a tener nuestra última actividad con la English Experience: El viaje  A Cromer, un pueblo costero cercano a Norwich.

Mientras esperábamos al autobús se podía ver el ánimo de varios alumnos sacando los pasos prohibidos ya de mañana.

Bailando a las 09:30.

En cuanto llegó el bus pensábamos que no entraríamos todos los allí presentes, pero nos esperaba una sorpresa: El autobús tenía 3 filas en un lado, lo cual también implicaba que fuésemos un poco apretados.

Preparados para partir.

Tras más de una hora de recorrido llegamos a nuestro destino, donde las vistas nos dejaron impactados.

Disfrutando de las vistas de la playa de Cromer.

Aunque sacar las fotos no siempre es fácil.

Sacando fotos con la ayuda de Martín.

Oficialmente estábamos en Cromer y veníamos para disfrutar lo máximo posible de nuestro último gran día en Inglaterra.

A mitad de camino nos paró Lottie, nuestra coordinadora del día, para dar una breve charla.

Escuchando la explicación de Lottie.

Una vez acabó proseguimos nuestro camino hacia el RNLI Henry Blogg Museum.

Llegada al museo.

Antes de entrar Lottie daría de nuevo una charla a los alumnos.

En la entrada del RNLI Henry Blogg Museum.

Al entrar varios alumnos aprovecharon para ir al baño tras el largo trayecto de autobús. Mientras tanto el resto esperaban por ellos.

Una vez todos estaban listos entramos a una sala donde nos explicarían la gran historia del lugar y de Henry Blogg, quien sirvió durante 53 años como miembro de tripulación, llegando a ser el miembro de RNLI que más medallas ha ganado por sus méritos salvando a gente en el mar.

Escuchando la explicación.

Tras la charla pasaríamos a la sala del museo en la que están expuestas todas las reliquias y curiosidades sobre el salvamento marítimo de la zona.

En la salida estaba la tienda de souvenirs, donde muchos no dudaron en llevarse algún recuerdo.

Pero no solo había objetos como imanes o postales, también se podía encontrar una gran variedad de dulces y caramelos, que algunos disfrutaron más de lo normal.

Martín disfrutando del caramelo de la tienda de souvenirs.

A partir de este momento los alumnos eran libres de hacer lo que quisiesen. Era la hora de comer, así que cada uno podía decidir donde comer: En un restaurante, en la calle o directamente en la playa.

Comiendo en la playa.

No era un día especialmente soleado o caluroso, pero eso no impediría que todos estuviésemos deseando bañarnos. El agua estaba un poco fría, pero no es algo a lo que no estemos acostumbrados por Galicia. Al final tanto la temperatura como el agua eran lo suficientemente buenas como para que disfrutásemos del baño durante bastante tiempo. Además en la playa había un oleaje considerable que provocaba que todos nos divirtiésemos todavía más.

Tras una tarde muy divertida en la playa tocaba recoger e ir al meeting point, donde todos los grupos nos juntaríamos antes de ir al bus.

Pero si algo se debería saber es que no te puedes dormir en ciertos sitios, porque cabe la posibilidad de que te gasten bromas.

Kiros echándole crema solar a Víctor mientras duerme.

Llegada la hora emprendimos nuestra ruta de vuelta hacia el bus.

Volviendo al bus.

Tras más de una hora de viaje estábamos de vuelta en Norwich.

Llegada a Norwich.

Al bajar del bus llegaba el momento de varias despedidas. De coordinadores, otros grupos de estudiantes y sus respectivos líderes, ya que nosotros seremos los últimos en irnos de la ciudad.

Con mucha tristeza acabó un día en el que los alumnos se lo pasaron bien y con la vista puesta en el domingo, ya que por la noche nos tocará despedirnos de Norwich, que ha sido un hogar para nosotros las últimas 3 semanas.

Nos vemos en la última entrada del blog, la cual será escrita como despedida desde Galicia. ¡Nos vemos!

Ismael e Inés

 

 

 

 

 

 

 

 

NORWICH día 19 – 22/07 – Laser Tag y Último día de clase

¡Hola una vez más!

El viernes por la mañana nos citábamos en el Fórum para realizar la actividad diaria. En este caso se trataba de Laser Tag, una de las actividades mas divertidas hasta el momento.

Los problemas con los autobuses han sido una constante a lo largo de nuestra estancia en Norwich, por lo que debíamos esperar a que todos llegasen.

Esperando a estar todos.

Mientras tanto los alumnos se entretenían como podían. Hace varios días las chicas enseñaron a Lottie, una de nuestras coordinadoras, varios juegos de la baraja española. Más que gustarle parece que le encantaron, ya que a la mínima posibilidad que se le presentaba se ponía a jugar con las chicas.

Jugando a las cartas con Lottie.

Finalmente todo el mundo consiguió llegar, por lo que nos pusimos en camino.

No muy lejos se encontraba Quasar, el establecimiento en el que los alumnos iban a jugar al laser tag.

Llegada a Quasar.

Allí los alumnos esperarían a que llegase su turno de poder pasar.

Esperando a poder jugar.

Una vez llegó su turno los alumnos entraron a la sala para comenzar la partida divididos en 2 grupos.

SIn más dilación comenzaría la partida para comprobar que grupo ganaba y que jugador hacía más puntos.

Estos son los resultados del enfrentamiento.

El ganador de la primera partida fue el equipo azul, pero el jugador que consiguió más puntos fue Diego.

El ganador de la primera partida.

El podio lo completarían Kiros, en segundo lugar, y Martín, en tercer lugar.

El podio de la primera partida.

Tras terminar la partida les tocaba el turno a nuestros compañeros de Alicante. Lo que lo alumnos no sabían es que todavía iban a jugar otra partida más cuando los de Alicante terminasen, por lo que debían esperar a que llegase su turno.

Esperando a jugar de nuevo.

Una vez acabó el grupo de Alicante volvía a ser el turno de nuestro grupo para que jugar la segunda partida. En esta ocasión hubo varias puntuaciones que fueron muy diferentes a la anterior, pero el resultado final se saldó con una nueva victoria de Diego, seguido de María, en segundo lugar, y Kiros, en tercer lugar.

El podio de la segunda partida.

De esta forma Diego se consagraba como el gran campeón del día tras lograr la victoria en las dos partidas de laser tag.

El Diego campeón.

Tras haber jugado las dos partidas era la hora de comer, por lo que nos dirigimos al Fórum, donde nos sentaríamos en las gradas para comer la packed lunch todos juntos por última vez.

Comiendo en el Fórum.

Tras acabar de comer tocaba poner rumbo a la English Experience, donde los alumnos asistirían a su última clase en la academia.

Yendo a clase por última vez.

Tras 3 semanas dando clases en el extranjero, tocaba decir adiós. Los alumnos recibieron un diploma gracias al resultado del trabajo que han realizado a lo largo de su estancia en la academia.

Posando orgullosos con sus diplomas.

Y así se despedían de la English Experience tras 3 semanas. Aprovecharon las horas que tenían libres por la tarde y se fueron a sus casas con sus host families.

¡Hasta la próxima!

Ismael e Inés

 

 

 

 

 

 

 

NORWICH día 18 – 21/07 – La velada del año y Noche de gala

¡Hola a todos de nuevo!

A priori el día debería haber sido de los más aburridos hasta ahora. Sin embargo nosotros nos encargamos de convertirlo en el que probablemente será el mejor día de todo la experiencia.

La actividad programada para la mañana era dejar el día libre para que los alumnos tuviesen la oportunidad de realizar las últimas compras antes de volver a casa. Sin embargo prácticamente todos habían realizado las compras necesarias.

Sabiendo esto de antemano los alumnos me pidieron unos días antes aprovechar la mañana y realizar un combate de boxeo. La idea no me convencía porque la seguridad de los estudiantes podía correr peligro. A pesar de ello, viendo la ilusión que les hacía decidí aceptarlo a cambio de que si veía que el bienestar de alguno de los participantes corría peligro lo cancelaría.

De esta manera se hacía oficial que la mañana del jueves se celebraría una velada de boxeo entre Kiros y Miguel.

Kiros y Miguel mostrándose respeto.

Aunque ambos se respetasen, la tensión podía palparse en el ambiente.

Los púgiles retándose.

De esta forma daríamos paso al gran combate.

Por un lado teníamos a Miguel “El jabalí de Nigrán” con un peso de 73 kilos y 1’83 metros de altura.

El jabalí de Nigrán.

Por otro lado nos encontrábamos con Kiros “La mamba de Plaza América” con un peso de 72 kilos y 1’86 metros de altura.

La mamba de Plaza América con su Coach y su Second.

Por fin había llegado la hora: El tan esperado combate por fin iba a comenzar.

Al principio les dije que al menos en el primer round solo apuntasen, que no golpeasen, para comprobar como de seguro era el combate. Tras un pequeño calentamiento sin golpearse finalmente les permití empezar a golpearse.

Tanteando sin darse golpes.

Tuvimos un pequeño problema: Hacíamos bastante ruido y había unas oficinas cercanas, por lo que tuvimos que cambiar la localización del evento para no molestar.

En cuanto encontramos el lugar ideal proseguimos con el combate.

Finalmente, tras 5 asaltos y un duelo muy parejo, el combate llegó a su fin y ambos contrincantes mostraron sus respetos al rival por el gran combate que ambos habían realizado.

Pero el combate debía tener un ganador, y tras escuchar la opinión general se decidió que el ganador era “La mamba de Plaza América”, aunque cualquiera de los púgiles merecía llevarse la victoria.

Mónica declarando a Kiros ganador del combate.

Tras la finalización de La velada del año los alumnos debían dirigirse a la academia para asistir a su penúltimo día de clase.

Después de acabar las clases llegaba un momento muy importante del viaje. Ya desde la primera semana veníamos hablando de celebrar una cena a la que asistiésemos bien arreglados. Tras estar debatiéndolo durante semanas se decidió que el día ideal para celebrarla sería el jueves. Dicho y hecho, una vez los alumnos salieron de clase comenzaron a arreglarse en la academia.

Maquillándose para la cena.

La cena era un evento tan especial que todas querían ir lo más guapas que pudiesen. El problema es que la academia tenía que cerrar y varias de las chicas todavía no habían terminado de prepararse, por lo que tuvieron que dirigirse al baño del centro comercial, donde terminarían de prepararse.

Las divas máximas.

Mientras tanto el resto solo tuvimos que esperar mil años en el Fórum a que las chicas terminasen de arreglarse.

Finalmente las chicas terminaron de emperifollarse y vinieron al Fórum, donde las esperábamos el resto del grupo. Allí realizaríamos una sesión de fotos para que quedase registrado como marcamos estilo por las calles de Norwich.

Los estudiantes.

Estudiantes y monitores.

Las chicas.

Los pibes.

Tras finalizar la sesión de fotos nos dirigimos al lugar en el que íbamos a cenar, un restaurante de fama mundial a la altura de la gran noche que estábamos celebrando: El McDonald’s.

Pero si algo está claro en este grupo es que la comedia nunca puede faltar.

Tras acabar de cenar todavía nos sobraba tiempo antes de tener que irnos a casa. Varios alumnos se morían de ganar por hacer botellón, pero eso no iba a ser posible. Aunque eso no impediría que algunos sacasen los pasos prohibidos.

Miguel parecía querer resarcirse del combate que había tenido por la mañana.

Pero delante tenía a nada más y nada menos que a Big Lucy.

No había ni alcohol ni música, pero los alumnos se lo pasaron bien igualmente antes de irse a sus casas.

Y de esta manera el que podría haber sido el día mas aburrido de toda la experiencia se convirtió en el más entretenido gracias a todos.

¡Nos vemos en el siguiente blog!

Ismael e Inés

 

 

 

 

 

 

 

Nottingham: traballando no ‘project’ – 21/07

Bos días familias!

Este xoves foi completamente diferente ás tardes habituais, xa que transcurriu completamente na escola. Isto debeuse a que, para que os rapaces puidesen ir facer patinaxe sobre xeo o venres, tívose que adiantar a actividade do project, que era a que estaba orixinalmente planeada para ese día.

Habitualmente marchamos á actividade do día cara as 2 da tarde, ao finalizar o lunch, pero neste caso houbo volta ás aulas. Como podedes imaxinar foi entón un día de bastante traballo, se temos en consideración as clases da mañá.  Xa vos falamos do project nunha das nosas primeiras entradas, dado que era un traballo que lles pediron ao comezo da estadía que fixeran de forma extracurricular, progresivamente segundo foran visitando sitios e facendo as diversas actividades das tardes. O obxectivo este xoves era avanzar un pouco máis con esta tarea que busca reflexar a perspectiva sobre a experiencia de cada estudante (en inglés, por suposto!), e algúns rapaces incluso xa estiveran traballando nel na casa e viron con notas e todo.  Non imos negar que é a súa actividade menos favorita do programa…pero bueno mentres traballaban puideron falar entre eles, compartir ideas, escoitar música, etc; polo que puideron estar algo de relax.

O project entregarase o próximo martes e as notas serán dadas o mércores, nós temos moitas ganas de ver os resultados e ler as impresións de cada un!

‘Vémonos’ mañá na pista de xeo 🙂

Noe e Aida

NORWICH día 17 – 20/07 – Quiz Morning

¡Hola, familias!

Poco a poco el tiempo va pasando más rápido de lo que parece y antes de que podamos darnos cuenta ya estaremos en casa.
La mañana del miércoles amaneció nublada. Después de un par de días muy calurosos parece que por fin el tiempo nos daba una tregua.

Para la actividad diaria debíamos reunirnos en las gradas del Fórum.

En las gradas del Fórum.

El plan principal era un Quiz, es decir, un cuestionario. Los alumnos debían responder a una serie de preguntas sobre Norwich. La manera de responderlas sería recorrer las calles encontrando a gente que supiese las respuestas o encontrándolas por ellos mismos.

Este plan se vio truncado debido a que empezaron a caer un par de gotas. En ese momento consideramos que la mejor opción era ir al centro comercial más próximo. Dicho y hecho, allí nos dirigimos.

En el centro comercial.

Una vez todos estaban listos Mark comenzó con la explicación de como realizar el Quiz. Tras la charla comenzaría a repartir los cuestionarios que debían responder.

Mark repartiendo las hojas.

Los alumnos cumplieron con su cometido y todos trataron de responderlo seriamente, aunque fuese con alguna trampa, cosa que en otros grupos no ha pasado. El problema es que al hacerlo en el centro comercial, y no en la calle, algunos se tomaron algún descanso entre medias.

¿Haciendo el Quiz o desayunando?

Tras terminar el Quiz decidimos dejarles libres la hora de comer. Hasta ahora siempre habíamos comido todos juntos, pero por un día permitimos que decidiesen ellos mismos donde preferían comer al mediodía.

Comiendo pizza por su cuenta.

Después de comer deberían presentarse en la academia media hora antes de que empezasen las clases para repartir los premios del Quiz. Poco a poco fueron llegando.

Esperando a que llegue todo el grupo.

Finalmente el grupo se reunió de nuevo en la sala común de la academia, por lo que procedimos a dar los premios.

El grupo junto en la sala común.

Los resultados en general fueron bastante buenos, por lo que todos se merecieron al menos un pequeño premio.

Inés repartiendo los premios para todos.

Pero de entre todos destacaron 3 alumnas, las cuales consiguieron acertar las 24 preguntas del Quiz: Lucía, Laura y María. Debido a esto, se llevaron un premio especial.

Las ganadoras del Quiz.

Al finalizar la repartición de los premios tocaba ir a clase, por lo que los alumnos recogieron sus mochilas y se dirigieron a sus respectivas aulas.

Como siempre se juntaron de nuevo en el break.

Reuniéndose en el Break.

Aunque está claro que no fue el día más apasionante, ya que alguno no sabía qué hacer para entretenerse.

Miguel aburriéndose como una ostra.

Tras finalizar las clases algunos alumnos se fueron a dar una vuelta, pero finalmente se fueron a casa porque el día ya no daba para mucho más.

¡Nos vemos de nuevo mañana!