Long time no see!

Como dixemos, e especialmente após o acontecido o sábado (non vos preocupedes, non lles rifei por chegaren a casa bastante despois do toque de queda…) o domingo era día de descansar. Porén, as rapazas e rapaces do grupo semellan non quedar sen enerxías. “Juventud, divino tesoro” e esas cousas que di a xente maior. Así, a medio día baixaron até o centro para coller algo de comer e, aproveitando que non chovía, aló marcharon facer un picnic.

Despois dun moito máis calmo domingo, a semana comezaba regresando ao instituto, no que estes días tamén nos acompañan estudantes de Austria. Á vez que regresa a chuvia (que parece saber a que hora as rapazas e rapaces saen da casa), segue a mistura de materias, nas que o noso grupo aproveita para aprender dun xeito moito máis práctico que o habitual. Pero tamén para intentar relacionarse co alumnado de clases e anos diferentes.

O alumnado de Year 7 acordouse do noso grupo durante a elaboración dos doces para o seu pequeno mercado

Co reloxo pasando das 14.00, reencontramonos na recepción outra vez e fomos coller un bus para baixar até a cidade. O tempo inestábel que se prevé esta semana obrigou a un cambio de plans de última hora e, en troques de ter English lessons, o persoal de ELAC deixounos novamente free time. Pode semellar imposíbel, pero segundo que estudantes comezan a aburrirse de non ter nada que facer. Milagro ou non, e antes de que algunha ou algún se poña a contar as baldosas da entrada do The Beacon, parte do grupo decidiu regresar até Hampden Park, acompañados polas rapazas e rapaces de Vigo que están en St. Catherine’s. Volveu comezar a chover (como digo, a chuvia aquí debe ir accionada por sensor), pero iso non foi quen de impedirlles xogar ao fútbol, desfrutar dun xeado ou lanzar canastas nunha cancha que debe ter máis anos que todas e todos eles.

Despois deste improvisado exercicio, foron regresando para repor enerxías na cea que agardaba en casa das súas host families.

A mañá do martes comezaba con ceos despexados. De novo, despedímonos ás 8.30 na recepción, onde volvimos atoparnos á hora de sempre. E, unha vez máis, collimos o bus para baixar até o town centre. A este paso, os condutores da liña 51 van soñar coas nosas caras. Unha vez chegamos ao centro, a actividade que nos agardaba era un seafront quiz. É dicir, que por grupos de entre tres e seis persoas, as rapazas e rapaces terían que percorrer o paseo marítimo mentres buscaban nel as respostas ás 24 preguntas que tiñan que completar. Por exemplo, what is the sea temperature at the moment?, ou what is the name of the Mayor of Eastbourne? (mañá, a resposta vai ser obrigatorio sabela). Así, e á vez que tentaban resolver todas estas cuestións, o grupo puido explorar un chisco máis toda a liña de costa que nos ofrece a nosa vila de acollida. Aínda que, onde estean as Cíes no horizonte ofrecéndonos a súa protección, o resto non ten punto de comparación.

Unha vez rematado o tempo do quiz, algunhas e algúns quedaron algo máis polo centro, tomando café ou aproveitando para ir mercar un snack de última hora antes de retirarse a cear coas host families.

Aínda que o petisco poderíano gardar para a tarde de hoxe, que será cando recuperemos o roteiro de Beachy Head. Agardade por unhas fotos chulísimas desde o cumio dos cantís, mentres agardo eu que ningunha ou ningún lle teña demasiado medo ás alturas.

It’s going to be quite a climb

— Cecilia

Bo día familias!

Onte, luns 26, os nosos rapaces e rapazas foron ao instituto, como todas as mañás, aínda que algúns deles volveron para a casa debido a que o aire destas terras nos está causando algúns estragos (catarros, dor de garganta…). Aínda así, todos están xa case ben e puideron desfrutar dunha tarde libre, xa que a actividade planeada se cancelou a causa da choiva.

Porén hoxe, martes, si que puidemos facer a nosa actividade, visitamos o concello de Eastbourne. Alí, o alcalde agardaba por nós para ensinarnos algunhas partes do edificio e contarnos algúns datos curiosos sobre o pobo. Tamén nos ensinou a súa vestimenta típica para ocasións especiais, pero o que máis lles gustou aos rapaces foron as chocolatinas que nos deron e os bolígrafos que nos regalaron.

Pero non só nos fomos os obsequiados, xa que unha das nosas estudantes, Celia, tróuxolle tamén un fermoso regalo dende Galicia:

Despedímonos por hoxe, ata mañá!

Hello there!

A recta final desta primeira semana en Eastbourne comezou o venres. De novo, pero xa coa chuvia de fondo, volvían ter clases pola mañá. History, geography, maths… pero tamén cociña! Non moitas estudantes en Vigo poden presumir de ter feito unha pizza no instituto.

Seguía chovendo cando, ás 14.10, sonou o reloxo indicando que tocaba saír do high school. Pero non para coller o bus e irmos facer o Beachy Head Walk, tal e como estaba previsto. Por mor do tempo, baixamos todas e todos até o centro de Eastbourne e, algo de tempo libre despois, dirixímonos cara á Towner Art Gallery. Para que nos entendamos, unha sorte de MARCO, pero na nosa vila de acollida. Unha vez rematamos a visita, parte do grupo marchou a casa a secarse. Mentres, outras e outros quedaban xa no centro, agardando ao resto para iren cear todas e todos xuntos. 

Mais volvía ser o sábado o día grande da semana. Como o anterior, tocaba de novo full day excursion e, desta vez, era a Londres. Atopámonos ás 8.00 na estación de Eastbourne para coller, xunto co grupo de St. Catherine’s, o tren. Hora e media máis tarde chegabamos a London Brigde, desde onde comezamos a explorar a capital inglesa. Cruzamos a famosa ponte até a Tower of London, onde vivimos a experiencia de coller o noso primeiro underground. 

Saíndo de novo á superficie en Victoria, puxemos rumbo a Buckingham Palace. Mais non sen antes caer na tentación de parar nalgunhas tendas de película.

Con xa algún que outro souvenir baixo o brazo, continuamos o camiño até o Victoria Memorial. Sacadas as fotos pertinentes (até onde permitía o enreixado), tocaba lunch time no Green Park. Despois destas tres semanas, é posíbel que algunha ou algún non volva querer cheirar os sándwiches nun bo tempo… 

Despois de despedirnos dos esquíos que viven no parque, atravesamos a longa The Mall e o Admirally Arch, chegando finalmente a Trafalgar Square. Desde alí, as rapazas e rapaces puideron desfrutar dunhas horas de tempo libre para descubrir on their own as rúas londinenses. Houbo visitas a Harrods, pero tamén á tenda de M&M’s e a moitos outros sitios da cidade.

Ás 16.30, e de volta na fonte da praza que actuaba de meeting point, dirixímonos á estación de Charing Cross para coller un primeiro tren cara London Bridge, onde comezaba a hora e media da viaxe de volta. Porén, aínda non acababamos de deixar atrás Gatwick cando, por mor dunhas incidencias, tivemos que baixar do ferrocarril en Three Bridges Station. Sen saber cando e como se solucionaría, só quedaba esperar. Menos mal que estabamos os dous grupos de Eastbourne para facernos compañía! Finalmente, tivemos que volver até a parada do aeroporto —curiosamente, aquel que o venres pasado fora a meta inicial da nosa viaxe— e agardar novamente ao tren que nos levaría de volta a casa. E, malia que xa se comezaba a notar o cansancio de todo día, o grupo tivo un comportamento exemplar. Non deixedes de darlles parabéns cando regresen a casa.

Finalmente, a nosa aventura remataba a medianoite na estación principal de Eastbourne, desde onde marchamos todas e todos a descansar. Menos mal que os domingos non toca madrugar.

What a ride, right?

— Cecilia

Bo día familias!

Onte foi o día que moitos dos nosos rapaces e rapazas estaban esperando, tocou visitar Londres. Ás oito da mañá reunímonos con todo o alumnado, incluído o outro grupo que está tamén aquí en Eastbourne, na estación de tren local, onde agardaba por nós Amelia para comezar o noso viaxe cara a capital. Collemos o tren sen ningún problema e despois de aproximadamente hora e media de viaxe chegamos á estación de London Bridge, alí xa agardaba por nós Holly, que sería a nosa guía. A primeira parada foi o famoso Tower Bridge, onde os rapaces sacaron a súa vea máis artística para sacar numerosas fotos. Tamén vimos o concello e ao outro lado do río había una castelo, sobre o cal Holly nos contou numerosas historias.

Unha vez vista esta zona de Londres, collemos rumbo cara o Buckingham Palace e xa nos dispuxemos a comer no St James Park situado ao lado. Despois da comida fomos a Trafalgar Square, onde os rapaces desfrutaron por fin do seu amado tempo libre.

Despois de dúas horas de compras e visitas, toca volver á casa e aquí é onde comeza o noso mal de ollo. Collemos o metro para dirixirnos á estación de tren, era hora punta e os vagóns ían a rebentar. Unha das nosas estudantes conseguiu meterse nun vagón pero as portas pecharon e ninguén máis puido subir con ela. Menos mal que temos o mellor grupo do mundo, porque estivo atenta ás explicacións da nosa guía e baixou na parada correcta. Despois de reunirnos todos de novo corremos para chegar ao tren, pero era demasiado tarde e tivemos que esperar ao seguinte. Unha vez dentro todo parecía ir ben… ata que o tren sufriu unha avaría e tivemos que baixar. Despois dunha longa espera collemos un bus urbano cara a estación anterior, onde collemos outro tren cara Eastbourne. Pero a nosa aventura non remata aí. Por motivos que aínda descoñecemos ese tren acabou desviándose da súa ruta e acabamos en Brighton, onde tivemos que agardar a outro tren máis, o último do día, que nos levase á casa e as nosas ansiadas camas. Chegamos a Eastbourne ás 11:45 da noite, menos mal que a coordinadora local estaba agardando por nós e chamou a algúns taxis para que nos levaran ás nosas casas.
Foi un día que rematou da peor maneira posible, esperamos que os rapaces e rapazas o pasaran ben en Londres e que esta última mala experiencia non opaque a experiencia de ter visitado unha cidade tan fermosa.
Hoxe tócanos descansar e xa veremos o que nos depara o futuro mañá.
Ata a vista, familias!

Hoy ha sido el cuarto día de clase para nuestros chicos en St. Catherine’s College y ya se van adaptando mejor 🙂

A lo que no nos adaptamos es a los cambios tan repentinos de tiempo, y es que hoy hemos tenido que cambiar de planes debido a la lluvia.

Pero al mal tiempo, buena cara, y en lugar de dar un paseo por la zona superior de los acantilados, hemos visitado la galería de arte de Eastbourne, donde había alguna obra que ha llamado bastante la atención y además ellos han podido dejar una pequeña pieza propia.

Hi once again!

Como comentamos, o mércores era día de boleira. Con todo, o día comezaba cedo outra vez, porque tocaba volver a clase. Despedímonos das rapazas e rapaces ás 8.30 na canteen para que iniciase o seu segundo día no high school. A maioría aínda está en proceso de adaptación, pero esperamos que para o final da estadía, acaben levando unha boa lembranza da escola.

Como o día anterior, recollímolos ás 14.10 para irmos xunto con Laora á boleira. Despois dun breve paseo até a estación de Polegate para coller o tren, do que axiña baixamos, chegamos a Tenpin Eastbourne. Divididos en grupos de 5 ou 6, as rapazas e rapaces xogaron unha partida aos bolos. Queda entre nós quen preferiu axudarse un pouco coas barreiras…

Ao remataren a partida, parte do grupo decidiu xogar nos recreativos do local. Mentres, a outra parte ía de expedición ao Saintsbury’s de xusto enfronte, a ver que era o que esta cadena de supermercados lles podía ofrecer. Aquí non se nos poden queixar, que están todas e todos colaborando activamente coa economía eastbourniana.

Xunto de novo o grupo, fomos todas cara á estación na que nos baixaramos. Alí, mentres o resto collía o tren até o centro da vila, algúns e algunhas decidiron ir dando un paseo até as súas casas. Desde logo, unha marabillosa forma de explorar Eastbourne un chisco máis.

Un día de actividade física daba paso a un algo máis relaxado, pero só pola tarde. De novo, a rutina da mañá comezaba na Willingdon Community School onde, en compañía dos seus buddies, as rapazas e rapaces van descubrindo cada día materias que nos seus centros de Vigo non teñen.

Á hora do reencontro, e aproveitando que este xoves sería o último día con sol durante un bo chisco da nosa estancia, as rapazas e rapaces preguntaron se podiamos cambiar de plans e, en troques dun tour polo pier que xa coñecen, irmos de picnic ao Hampden Park. Así que collemos un bus desde o high school e para aló que fomos.

No parque desfrutaron de free time entre as árbores e o estanque dos parrulos. Houbo quen até mercou un xeado! Rematando a improvisada actividade preto das 17.00, foron marchando ás súas casas —ben en bus, ben camiñando— ou baixando ao centro a cear (pero sempre e cando tivesen avisado con tempo ás host families!)

Remataba así o día, e con el o bo tempo tamén, porque hoxe xa espertamos co habitual ceo gris inglés que quizais nos obrigue a mudar os plans da tarde.

Better stay tuned,

Cecilia

¡Hola de nuevo!

Hoy hemos tenido un día con pocas cosas que contar pero muy intenso. Hemos empezado el día a las 8:30 de la mañana en St. Catherine’s College y como los alumnos británicos tenían una excursión, a nosotros nos ha tocado aprender inglés toda la mañana. Hemos comido también en el instituto y por la tarde hemos seguido con el inglés, pero esta vez con un poquito de música y por último hemos aprendido un poco sobre Londres porque el sábado iremos a visitar la ciudad.

¡Ah! Que casi se me olvida, también hemos aprendido un nuevo juego de cartas, pero no con la baraja española asi que nos ha tocado aprendernos los diferentes palos de la baraja para poder jugar.

¡Esperamos contaros cosas más interesantes mañana!

Sigue leyendo →

Hello there! 

Despois dun domingo de relax, no que as rapazas e rapaces estiveron coas súas host families —dous deles foron a Londres, outras a pasear o can familiar, e a maioría deron o seu primeiro paseo polo town centre—, co comezo dunha nova semana tocaba reencontarnos outra vez.

Calquera luns normal, as rapazas e rapaces estarían estrenando o uniforme. Porén, o pasamento da raíña de Inglaterra fixo que houbese un cambio de plans de última hora. Cousas de acontecementos históricos and what not. Así, ás 8.30 viámonos de novo no High School, pero para subir ao bus que nos levaría até a zona de Seven Sisters. Secasí, o traxecto tiña unha primeira parada, que faría do día unha experiencia aínda mellor. Aínda no termo de Eastbourne, chegamos á St. Catherine’s School, onde recollimos a outro grupo de rapazas e rapaces de Vigo. Xuntos xa no autobús, puxemos rumbo cara aos cantís. 

Con Emilia, a local guide, á cabeza, as 50 rapazas e rapaces camiñaron pola beira do río Cuckmere, que na súa desembocadura ía dar á praia de Cuckmere Haven. Un lugar que, como a meirande parte das praias do Reino Unido, ten pequenas rochas no canto de area, atopándose encaixado entre cantís que recortan fronte ao horizonte formas extremadamente verticais. Porén, a parte superior xa a exploraremos nos vindeiros días. Neste día de bank holiday, quedamos todas e todos ao lado do mar, onde comimos un rápido snack. Despois, xunto con Zoë (a coordinadora local), collimos cada un e unha de nós unha pedra e, enchoupándoa dos nosos mellores desexos para esta estadía, lanzámola ao mar. Acto seguido, volvimos ao bus, que nos levaría polo camiño até a seguinte parada do día. Un camiño amenizado pola banda sonora que foron escollendo entre todos e todas. De seguro que, cando xa nos toque marchar, a british people que nos acompaña terá aprendido mínimo algunha canción en español. 

Ás 13.00 paramos en Peacehaven para o lunch time. Ademáis das packed lunches, as rapazas e rapazas probaron as chips británicas. Agardamos que tamén poidan probar a parte do fish ao longo destas semanas. Así, e como, sorprendentemente, ao final fixo moi bo tempo, desfrutamos todas e todos dun agradábel picnic baixo o sol e xusto ao lado do mar.

Desfrutando das súas caixiñas de chips

Após esta pequena parada no camiño, continuamos até Brighton. Porén, desta vez, o destino era o Brighton Footgolf. Neste campo, as rapazas e rapaces dividíronse en grupos de 5 e 6 persoas para xogar a unha mistura entre fútbol e golf. É dicir, que equipados cunha pelota de fútbol, tiñan que conseguir metela en cada un dos buratos mediante lanzamentos co pé. O obxectivo: ter que facer os menos lanzamentos posíbeis, que irían anotando nunha folla de puntos. Para o toque inicial, cada integrante podía escoller entre unha marca branca ou unha vermella, en función da dificuldade que quixesen. 

Sobre as 17.30, e tras probar sorte nos nove buracos do campo, rematamos no Footgolf. Como premio, un pequeno chocolate, e de volta ao bus para marcharmos de novo a Eastbourne, onde agardaban por nós para cear. Despois da dinner, e sempre en grupo, algunhas e algúns estudantes saíron a dar a última volta do día, antes de volver para preparar o que estaba por chegar.

Porque martes era o primeiro gran día no colexio. Tocaba madrugar e, lucindo por fin os seus particulares uniformes, as rapazas e os rapaces foron chegando ao Willingdon Community School ao redor das 8.15. Alí agardaba por nós o persoal do colexio, que lle proporcionaría ao grupo toda a información necesaria para a súa estadía. Pero o momento importante chegou coa asignación dos buddies. É dicir, rapaces e rapazas do colexio que se encargarán de guiar e axudar ás e aos estudantes de Vigo. Unha vez estivo cada pardal co seu igual, a elas e eles tocáballes seguir o horario e as materias da buddy de referencia. Science, drama, business, music, ethics… Pausa ás 12.30 para estrear a cafetería do High School, e de novo aulas até as 14.10, que foi cando finalizou este first day.

Á saída agardaba por nós Laora para levarnos até o bus que nos deixaría no centro de Eastbourne, onde as rapazas e rapaces desfrutaron de tempo libre —o tour pola cidade terémolo máis adiante— até ás 17.00. Hora na que, en grupos e nun bus urbano cuxas liñas xa comezan a controlar á perfección, foron volvendo ás súas casas para cear coas host families. 

Remata así a crónica destes tres últimos días, adiantando que esta tarde temos previsto ir á boleira. Quen pensades que vai gañar?

Let’s keep in touch, 

Eva and Cecilia

¡Hola de nuevo!

Hoy nuestros chicos y chicas se han puesto de lo más elegantes para ir a su primer día de clase. Ya todos ellos han conocido a su compañero británico, quién les acompañrá durante toda la mañana en el instituto.

Después de comer hemos ido al muelle de Eastbourne, donde han tenido tiempo para relajarse y comerse unos donuts.

Después hemos paseado por las calles hasta llegar al centro y, como no, han ido de compras. ¡Eso ha sido todo por hoy, nos vemos mañana!