CANTERBURY – Día 28 – Cluedo y despedida

Buenas días familias!

En el día de ayer l@s chic@s fueron a clase por la mañana. Al ser el último día, las clases fueron más distendidas.

Al acabar las clases, l@s alumn@s disfrutaron de su tarde libre y cenaron por la ciudad de Canterbury. 

A las 7:30 se reunieron todos en la escuela junto a otros grupos. Más de 100 alumnos jugarían al cluedo por las habitaciones de la escuela durante dos horas.

El objetivo de la actividad era averiguar quién o quiénes eran los ladrones de los pasaportes de nuestro grupo. Para ello, todos l@s alumn@s se separaron en grupos. Deberían de moverse de habitación en habitación y superar la prueba de cooperación que había en cada una de ellas.

Los monitores, nos metimos en el papel y nos compinchamos con la escuela para hacer más real la pérdida de los pasaportes (reconocimientos para Lucía, se debió meter a actriz😂).

La actividad fue un éxito, l@s chic@s se involucraron mucho e hicieron un gran trabajo en equipo. En nuestr@ opinión fue una de las mejores actividades del curso, buena elección para cerrarlo.

Tras acabar la actividad, llegó el momento de las despedidas. 

Algunos estaban emocionados

 

Otros…

¡muy emocionados!

Estas lágrimas de pena y alegría muestran esa mezcla de sentimientos que se tiene cuando se llega al final de una experiencia positiva. Estamos seguros de que todos y cada uno de l@s chic@s han vivido una experiencia que les va a marcar positivamente. Y de que han conocido a compañeros, profesores y, por su puesto😉, monitores que nunca olvidarán.

Nos vemos en escasas horas, que tengan un buen día familias.

Colchester (día 21): regreso e despedida

Bo día, xa desde o noso Vigo.

Onte espertamos moi cedo para coller o bus ás 7 da mañá desde Colchester ao aeroporto de Gatwick, despedirnos das host families e da «organización»; aínda que logo saísemos máis tarde «grazas» ao packed breakfast do college.

O importante e que non houbo tráfico de máis e chegamos ben a Londres. Despois de pasar o estrés da facturación (algunhas tiveron moooita sorte co peso extra) e do control de seguridade, tivemos tempo para «respirar» e facer unhas últimas compras ou xantar algo (e outros ata tiveron tempo para que lles deran unha masaxe capilar haha, non si, Pablo e Dani?).

Lola, nunha cadeira tamaño XXL no aeroporto de Gatwick

 

No aeroporto atopámonos cos outros grupos de PILI Vigo que xa viñeran connosco á ida, os grupos de Docklands e de Swansea. Embarcamos con atraso, pero sen ningunha complicación no voo (Elisabeth non cumpriu os seus vaticinios «meiguiles» e tivemos un voo tranquilo) para chegarmos ao aeroporto de El Prat.

Aquí a cousa tamén estivo tranquila, agás que polas malas indicacións do aeroporto non sabemos como fixemos e ao final tivemos que volver a pasar o control de seguridade, cousas que pasan. Algo de tempo libre, algúns estiveron xogando a «El pueblo duerme» e segundo voo, esta vez case en hora.

Lola, Uxía, Carlota, Diego, Elisabeth e Lara na cola do embarque

Deixámosvos por aquí tamén algunhas das fotos en pleno voo, últimos momentos de estar todos xuntos.

Saída de Barcelona

Alba, Antía e Anxo compartiron fila

Antía «a nosa princesa» ata no último intre

Chegada a Galicia calidade

E chegou o momento final, con recollida de maletas incluída, que parecía aquelo un xogo porque ían saíndo por contagotas nas distintas cintas de equipaxe. Iso si, quedounos por facer a foto final de todos á chegada, pero entre tanta lea, despedidas e apertas nin nos deu tempo.

E chegou o final desta aventura

Pola nosa banda, Cris (Criso) e Joaquín, esperamos que este blog achegase un pouco as vivencias da vosa rapazada por aqueles lares. E, por último, rapazas e rapaces, queremos dicirvos que foi un pracer compartir esta experiencia convosco, sodes un grupo majísimo, non puidemos estar máis contentos de tervos con nós e nunca vos esqueceremos. Agardamos que ademais de (algo de) inglés, e de non botar de menos a comida da cantina, aproveitarades esta adaptación cultural e persoal e que vos quede para sempre como unha grande experiencia e un bonito recordo. Moitas grazas por todo!

Ata sempre!

Joaquín e Cris

Swansea – Despedida

Y hasta aquí hemos llegado, mañana ya no habrá más y mejor, al menos compartido con nosotras.

El día comenzó a las 3 de la mañana para muchos de nosotros (algunos, porque otros estudiantes se han ido a dormir vestidos para madrugar lo menos posible, ¿Verdad Antía y Lucía?). La quedada era a las 4 de la mañana en el párking dónde nos recogieron el primer día las host families. Todos fueron muy puntuales, aún a consecuencia de aparecer en pijama (¿Verdad Fer?).

El viaje en bus, dónde todos fuimos dormitando, duró cuatro horas y ya empezamos el arduo trabajo de calibrar el peso de las maletas y facturar. En seguridad también hubo varios accidentes así que la cosa se alargó más de lo que pensamos y no tuvimos que esperar tanto para embarcar.

Tras una parada técnica en Barcelona, para ir al baño, comer y jugar las últimas partidas a las cartas, cogimos el avión que nos llevaría a Vigo, y el resto ya lo conocéis…

Ha sido un placer compartir esta experiencia con un grupo tan bueno, nos llevamos bonitos recuerdos que esperamos sean compartidos por todos ellos.

Muchas gracias por todo,

Aroa y Andrea.

Sligo – 24/07/22 – Día 17 – Homestay day (part III)

Hello families!!

Como ya sabéis esto está llegando a su fin, y este será el último Sunday que pasemos junto a nuestras host families (ohhhh).

Dani y Miguel haciéndose los fuertes

Nuestros primeros protagonistas de hoy son Daniel Fernández (number 14) y Marín (number 18) que se han pasado el día at home (literal) porque estaban un poco pochiños y necesitaban reposo. Sin embargo, hemos simulado con ellos el mítico programa “Minuto y Resultado” ya que cada 2×3 (seis) nos poníamos en contacto con ellos. Por lo menos, al caer la tarde tuvieron tiempo de enviarnos esta instantánea en señal de que nuestros chicos nunca pierden su sentido del humor.

Eugenio, Carol y Anais con su host brother

Los siguientes en la lista son Anais (number 15) y Carolina (number 16) que nos envían un audio detallando su genial día. Y como hay quienes van a salir de aquí trilingües, Anais nos lo envía in English! Con el cansancio que acumulan de la semana, han aprovechado para levantarse un poquito más tarde de lo habitual (es que las 7.30 de la mañana se hace muy duro, creednos), pero una vez ya activos han aprovechado el market de Strandhill y la preciosa zona de Roses Point para dar un paseito y comprar souvenirs (van a venir cargados como the Three Wise Men).  Además, como el día estaba lluvioso pues … ¿qué mejor que desayunar una carrot cake y unas porciones de pizza calentitas?

Rico rico y con fundamento

Al volver a casa, comieron con su family roast beef con carrots, pudin de potatoes y potatoes solas. Y como buen domingo… ¡se han echado una buena siestorra viendo la Fórmula 1 y Gaelic Football! Y al terminar se fueron al cine a ver el remake de TopGun (seguro que muchxs de vosotros habéis visto en su momento la original). Pero es que su día todavía no termina… Al llegar a casa, se pusieron manos a la obra e hicieron 4 masas diferentes de harina (porque no atinaban bien con la que era) para poder comerse unos deliciosos pancakes (la envidia os corroe y lo sabéis).

Y para terminar con este día, abrimos la conversación de whatsapp de Natalia (number 19) y Efrem (number 17), que nos envían un audio conjunto para debatir sobre la hora en la que se levantaron de cama y relevar la super sorpresa en forma de breakfast que recibieron: pan relleno de nutella y fresas. ¡Ahí es nada!. Se quedaron chillin’ at home, pero hicieron una competición como verdaderos Masterchefs para ver quién era el mejor haciendo pizzas (masa incluida).

A los fogones

No regularon mucho y estaban algo spicy, así que cuando vuelvan a casa os van a pedir mucha pimienta negra para aderezar sus pastas. A lo que íbamos, pues resulta que el ganador del concurso, según su host father, fue Efrem… Porque según él, el secreto no está en la masa sino en la cantidad de carne que lleva.

 

Ñampazampa

Según su host mother, hubo un empate entre Rosa y Natalia, así que pongamos que ganaron los tres. Y como no hay mejor premio que la comida, aquí los tenéis degustando sus obras de arte culinarias. ¡Que tiemble el Dr. Oetker!

Y hasta aquí ha sido todo por hoy…

Mañana comienza la que será nuestra última semana, así que tenemos que reponer fuerzas para darlo todo … To the infinity and beyond!

Good night and sleep well!

Dublín 2022- Día 19 – EPIC Museum

Bós días familias!

Por aquí xa andamos na metade da nosa última semana. Onte xa podiamos ver como algúns dos rapaces empezaban a asinar e escribir dedicatorias en sudadeiras e bandeiras, unha imaxe que imos ver ao longo desta semana.

A actividade que nos tocou onte foi unha visita ao EPIC Museum. Este museo está adicado á historia irlandesa ligada á inmigración. A forma que ten o museo de guiar o visitante é excepcional. É un recorrido unidireccional onde cada sala pola que pasas ten unha temática e un decorado distinto aínda que todas elas están unidas polo xeito no que se usa a tecnoloxía.
O museo facíanos partícipes desta ‘viaxe’ outorgándonos a cada un de nós un pasaporte que tiñamos que ir sellando en cada estancia.
Nestas distintas estancias podiamos ver a actores en pantallas contando as súas historias, historias de xente de verdade, ou podiamos entrar nunha biblioteca onde eran os propios libros, os que ao tirar de eles, che contaban o seu interior (libros por suposto escritos por irlandeses). Foros infinitas as formas nas que este museo nos deixou abraiados coa súa innovacion.
Eso si, tamén hai que dicir que moitos dos rapaces tiñan algo de presa por saír xa do museo, e non o desfrutaron moito. Aquí vos deixamos unhas fotos.


E iso foi todo por onte! Mañá xa o último día! Como pasa o tempo!

Un bico a todos! Imos seguir desfrutando do que nos queda!

Ata mañá!!

 

CANTERBURY – Martes 27 – Clases y excursión a un refugio de animales salvajes 🦁🦒🦏🦍

¡Buenas tardes familias!

Ayer los chic@s tuvieron clases como cada mañana hasta las 12:30 en el campus universitario.
Tras terminar las clases tuvieron que ir andando hasta la escuela, donde comimos bastante rápido, pues a las 13:15 nos pusimos en marcha para coger el autobús.

El trayecto en bus fue bastante corto, una media hora, hasta llegar a Port Lympne Wild Animal Park.

Una vez allí, tuvimos 45min para investigar por nuestra cuenta el parque, donde vimos una pareja de leones jóvenes, tigres y diferentes especies de monos, entre otros.

A las 15h teníamos reservado una visita en safari. Esta fue la parte más divertida, ya que el parque tenía mucho espacio para los animales y pudimos tener muy cerca animales herbívoros como jirafas, cebras, gacelas, dromedarios…
La pena fue que llovió un poco durante la tarde, por lo que la mayoría de felinos y simios grandes se refugiaron de la lluvia y no pudimos verlos al estar escondidos.

Al acabar el safari, tuvimos media hora para ver algunos animales, ir al baño o comprar recuerdos en la tienda.

Los monos más raros que vimos ayer 😂🐒

Sobre las 17:30 cogimos el autobús de vuelta a Canterbury, que nos dejó en la estación de autobuses, ya que ayer los chic@s debían hacer sus maletas por la tarde, pues hoy tendremos actividades hasta las 22h.

Ya no falta nada para volver y estamos todos con mucha pena, pero también con muchas ganas de veros y contaros todas las aventuras de estas tres semanas!!

¡Nos vemos muy pronto familias!

SLIGO – 23/07 – Excursión a Galway

¡Hola a todos!

Ya es fin de semana en Sligo y eso sólo puede significar una cosa: es día de excursión. Como ya habíamos adelantado en días previos, la excursión tiene como destino Galway.

Foto de grupo junto a la estatua de Oscar Wilde.

Esta ciudad está situada en la costa oeste de Irlanda, a unos 140 kilómetros de Sligo. Con unos 80.000 habitantes, es la cuarta ciudad más poblada de Irlanda, después de Dublín, Cork y Limerick. Tiene algunos edificios realmente emblemáticos, como por ejemplo la catedral de Ballaghaderreen (o catedral de Nuestra Señora de la Asunción y San Nicolás) o la iglesia de San Nicolás, fundada en 1320 y dedicada a San Nicolás de Myra, patrón de los marineros.

Atendiendo a las explicaciones de Roisin.

Así que tras un tranquilo trayecto en autobús llegamos a nuestro destino. Nos bajamos y rápidamente contemplamos la majestuosidad de la catedral desde su exterior y la rodeamos para dirigirnos a nuestro punto de encuentro con nuestra guía, la elocuente y dicharachera Roisin.

La visita guiada comienza en Eyre Square, donde nos va contando la historia de la ciudad mientras observamos la arquitectura de la misma. Por lo visto la ciudad durante la Edad Media estaba controlada por una oligarquía de catorce familias mercantes de las que doce eran de origen normando y las otras dos de origen irlandés. Son conocidas como las Tribus de Galway, cuyos estandartes se pueden observar en Eyre Square.

Foto de grupo junto al río Corrib.

Nuestra visita continúa por las calles del centro, donde se pueden observar algunos de los vestigios de los castillos de dichas familias. Seguimos por el mercado hasta la iglesia de San Nicolás, para terminar en la desembocadura del río Corrib, junto a la que podemos contemplar el arco español, indicándonos que en tiempos de Cristóbal Colón esta ciudad fue un importante puerto comercial.

Después de la visita guiada, disponemos de tiempo para comprar diversos souvenires y reponer fuerzas, o incluso explorar la ciudad a nuestro ritmo. Algunos incluso se atreven a tocarnos alguna pieza musical con su recién estrenada flauta como en el caso de Alejandro, otros se mimetizan con los lugareños cual Sean Thornton en el hombre tranquilo, como es el caso de Manuel.

Sin más, llega la hora de volver y todos nos reunimos, montamos en el autobús y nos dirigimos de vuelta a Sligo par así poder descansar después de un largo día.

Buenas noches a todos una vez más.

CANTERBURY – Lunes 25 – gymkhana

Buenas familias!

Los chic@s comenzaron la semana con ganas, a pesar de la parte negativa: es la última semana. 

Por la mañana tuvieron clase. 

Al acabar la jornada comenzó el plato principal del día. Este consistía en una gymkhana por Canterbury. L@s chic@s tendrían que seguir una serie de pistas para poder resolver un enigma. Todos ellos se lo tomaron muy en serio, en esta actividad los monitores no pudimos sacar fotos, ya que al participar en la competición, no debíamos comunicarnos con otros equipos.

La actividad fue un triunfo, ya que la competitividad les empujó a sacar su mejor inglés.

Tras acabar la actividad, l@s chic@s tuvieron la tarde libre.

Buenas noches, familias

Colchester (día 20): último día de clases

Ola, familias!

Como todas as historias esta tamén está a chegar ao seu fin e é que hoxe foi o último día de clases (e de cambios de grupo) no St. Andrew’s College.

Despedímonos tamén da cantina e da súa «elaborada» gastronomía británica, si, será o que máis botaremos de menos, sen dúbida (hahaha, risiña irónica).

Os vosos querubíns foron a clase durante toda a xornada e ao finalizar o día tiveron o «momento da graduación», a algún ata se lle saltaba algunha bágoa de emoción despois de todas as vicisitudes que pasaron no college… pero xa vedes, proba superada! Parabéns, rapazada!

Déixovos aquí un feixe de fotos do momento que seguro quedarán para o recordo.

Entrega de diplomas pola organización a Claudia

Anxo recibindo o seu diploma

A entrega foi un «momentazo» (Uxía concorda)

Hugo S., Alexandre, Carlota, Alba e Elisabeth con cadanseus diplomas, well done!

 

 

 

 

 

 

 

 

Agora toca acabar de facer as maletas, agás algunhas das nosas rapazas: Daniela, Lara, Lola e Antía, xa que as súas familias invitáronas a unha voda inglesa de tarde, si, como o ledes, pero non imaxinedes algo similar a unha voda española, con dicirvos que o menú principal son sándwiches dicímolo todo. Toda unha experiencia, sen dúbida.

As nosas rapazas de «damas de honra» coa noiva

Mañá toca «madrugón», desexádenos sorte para que non haxa ningunha complicación de camiño. Nunca mellor dito, atá mañá! En breve estamos aí! 🙂

Día 21: Regreso a casa dende St Neots

Bo día familias (e rapaces)!

Despois dun día longo de viaxe e coas maletas cargadas de recordos, estamos xa de volta en Vigo, o que significa que remata así a nosa aventura polo Reino Unido.

Comezamos na madrugada do luns despedíndonos das nosas host families para coller o bus que nos levou de volta ao aeroporto de Gatwick en Londres. Deixamos detrás tamén aquí St Neots, a vila que foi a nosa casa durante as últimas tres semanas.

A maioría dos rapaces aproveitaron as dúas horas de viaxe para durmir no bus, xa que ainda era noite cando nos marchamos.

Unha vez no aeroporto, fomos aos mostradores para facturar as nosas maletas. Algún algo preocupado polo pesa da súa equipaxe, pero ao final non houbo problema ningún.

Estivemos esperando até que saise o noso avión, tempo no que puidemos almorzar, ir ao baño ou simplemente descansar un pouco.

Aproveitando o tempo en Barcelona para dencansar

O avión tamén fai de cama

Unha vez chegados a Barcelona, volvimos pasar os controis finais sen incidencia e tivemos tempo para comer e descansar, xa que o voo a Vigo non marchaba até despois de comer.

Xa no aeroporto de Peinador e coa vista posta nas nosas familias que nos agardaban ansiosas destrás das portas automáticas, recollimos as nosas maletas e nos despedimos entre choros e apertas.

Xa en Peinador

Como monitores, queremos agradecer aos nosos rapaces polo seu excelente comportamento e actitude durante toda a viaxe. Fixemos todo o posible para que a vosa experiencia no extranxeiro fose o mellor posible, pero sin vos esto non tería sido nin a metade de divertido. Foi un pracer coincidir con todos nesta viaxe.

Querémosvos moitísmo e esperamos reencontrarnos pronto con vos, en Vigo, Zaragoza ou Covent Garden.

Foto de grupo final

Moitísimos bicos e apertas para todos,

Javichu e Ana.