SLIGO – 25/07 – Más despedidas

 ¡Buenos días a todos!

Una nueva semana comienza, aunque esta vez va a ser la última y eso se nota. Hoy tocan clases por la mañana como es lo habitual.

Foto de grupo al comienzo de la fiesta.

Llegado el mediodía nos juntamos en la cantina como siempre y reponemos fuerzas. Las actividades de esta tarde son más relajadas, pero no hay que confiarse porque después tenemos una nueva fiesta de despedida. Sí, hoy nos despedimos del grupo italiano y otros españoles. Así que una vez terminadas las actividades nos dirigimos al Knocknarea Arena para celebrarla.

Pasamos un buen rato jugando a las sillas, a bailar el limbo e incluso pintándonos las caras con motivos festivos. Mención especial a Alejandro, que terminaría ganando el juego de las sillas usando la técnica secreta que sólo se transmite a los jugadores más veteranos de este ancestral juego. Además, disfrutamos bailando todos juntos los mejores temas de nuestra estancia, algunos casi se han convertido en himnos.  Junto a eso, muchas despedidas. Abrazos y lágrimas se reparten a partes iguales entre casi todos. Momentos que muchos recordarán con una sonrisa una vez se les pase esa primera fase de tristeza que es inevitable.

Y sin más nos despedimos hasta mañana.

 

CANTERBURY – Día 28 – Cluedo y despedida

Buenas días familias!

En el día de ayer l@s chic@s fueron a clase por la mañana. Al ser el último día, las clases fueron más distendidas.

Al acabar las clases, l@s alumn@s disfrutaron de su tarde libre y cenaron por la ciudad de Canterbury. 

A las 7:30 se reunieron todos en la escuela junto a otros grupos. Más de 100 alumnos jugarían al cluedo por las habitaciones de la escuela durante dos horas.

El objetivo de la actividad era averiguar quién o quiénes eran los ladrones de los pasaportes de nuestro grupo. Para ello, todos l@s alumn@s se separaron en grupos. Deberían de moverse de habitación en habitación y superar la prueba de cooperación que había en cada una de ellas.

Los monitores, nos metimos en el papel y nos compinchamos con la escuela para hacer más real la pérdida de los pasaportes (reconocimientos para Lucía, se debió meter a actriz😂).

La actividad fue un éxito, l@s chic@s se involucraron mucho e hicieron un gran trabajo en equipo. En nuestr@ opinión fue una de las mejores actividades del curso, buena elección para cerrarlo.

Tras acabar la actividad, llegó el momento de las despedidas. 

Algunos estaban emocionados

 

Otros…

¡muy emocionados!

Estas lágrimas de pena y alegría muestran esa mezcla de sentimientos que se tiene cuando se llega al final de una experiencia positiva. Estamos seguros de que todos y cada uno de l@s chic@s han vivido una experiencia que les va a marcar positivamente. Y de que han conocido a compañeros, profesores y, por su puesto😉, monitores que nunca olvidarán.

Nos vemos en escasas horas, que tengan un buen día familias.

Colchester (día 21): regreso e despedida

Bo día, xa desde o noso Vigo.

Onte espertamos moi cedo para coller o bus ás 7 da mañá desde Colchester ao aeroporto de Gatwick, despedirnos das host families e da «organización»; aínda que logo saísemos máis tarde «grazas» ao packed breakfast do college.

O importante e que non houbo tráfico de máis e chegamos ben a Londres. Despois de pasar o estrés da facturación (algunhas tiveron moooita sorte co peso extra) e do control de seguridade, tivemos tempo para «respirar» e facer unhas últimas compras ou xantar algo (e outros ata tiveron tempo para que lles deran unha masaxe capilar haha, non si, Pablo e Dani?).

Lola, nunha cadeira tamaño XXL no aeroporto de Gatwick

 

No aeroporto atopámonos cos outros grupos de PILI Vigo que xa viñeran connosco á ida, os grupos de Docklands e de Swansea. Embarcamos con atraso, pero sen ningunha complicación no voo (Elisabeth non cumpriu os seus vaticinios «meiguiles» e tivemos un voo tranquilo) para chegarmos ao aeroporto de El Prat.

Aquí a cousa tamén estivo tranquila, agás que polas malas indicacións do aeroporto non sabemos como fixemos e ao final tivemos que volver a pasar o control de seguridade, cousas que pasan. Algo de tempo libre, algúns estiveron xogando a «El pueblo duerme» e segundo voo, esta vez case en hora.

Lola, Uxía, Carlota, Diego, Elisabeth e Lara na cola do embarque

Deixámosvos por aquí tamén algunhas das fotos en pleno voo, últimos momentos de estar todos xuntos.

Saída de Barcelona

Alba, Antía e Anxo compartiron fila

Antía «a nosa princesa» ata no último intre

Chegada a Galicia calidade

E chegou o momento final, con recollida de maletas incluída, que parecía aquelo un xogo porque ían saíndo por contagotas nas distintas cintas de equipaxe. Iso si, quedounos por facer a foto final de todos á chegada, pero entre tanta lea, despedidas e apertas nin nos deu tempo.

E chegou o final desta aventura

Pola nosa banda, Cris (Criso) e Joaquín, esperamos que este blog achegase un pouco as vivencias da vosa rapazada por aqueles lares. E, por último, rapazas e rapaces, queremos dicirvos que foi un pracer compartir esta experiencia convosco, sodes un grupo majísimo, non puidemos estar máis contentos de tervos con nós e nunca vos esqueceremos. Agardamos que ademais de (algo de) inglés, e de non botar de menos a comida da cantina, aproveitarades esta adaptación cultural e persoal e que vos quede para sempre como unha grande experiencia e un bonito recordo. Moitas grazas por todo!

Ata sempre!

Joaquín e Cris

SCARBOROUGH TEAM: EXCURSION TO YORK AND LAST DAY IN YORKSHIRE, 27/07/2022

GAL: Boa noite, familias! Chegou o noso derradeiro día en Scarborough… Moitas emocións enfrontadas despois dun intenso, pero inesquecible summer programme no norte de Inglaterra… Ao longo destas tres semanas fixemos unha morea de amizades con rapazas e rapaces doutras partes de España e de Europa, e co paso do tempo tivemos que nos despedir delas e deles con moita tristura: aínda non superamos a marcha das canarias… Porén, este mércores somos nós as despedidas e os despedidos, e estamos seguros de que deixamos pegada nos corazóns e na memoria das nosas host families, da xente da escola e de Scarborough en xeral!

O mércores en Anglolang é día de excursión; a última para nós… York, a capital histórica do condado de Yorkshire, foi o destino escollido para a ocasión; unha cidade amurallada de orixe romana, duns 200 000 habitantes aproximadamente, situada na confluencia dos ríos Ouse e Foss, por onde adoitan circular barcos cheos de turistas percorrendo a localidade a través das augas. Hoxe tivemos como guía a Giovanni, o encargado de organizar o programa semanal de actividades na escola, e estivemos acompañados por outros grupos de canarios, italianos e omanís. A nosa primeira parada foi o Museo do Ferrocarril, un espazo con entrada de balde que exhibe trens, locomotoras, artefactos e carteis vencellados ao mundo do transporte ferroviario. A visita foi breve (non chegou nin a unha hora) e dalí Giovanni conduciunos até o centro, explicando a historia e anécdotas dalgúns dos monumentos máis relevantes que iamos topando polo camiño. Contra as doce reunímonos diante da catedral, un abraiante edificio gótico do século XIII que nos serviu de meeting point; foi entón cando nos deixaron deambular pola cidade ao noso aire. Chamounos a atención particularmente unha feira local de artesanía e street food con cousiñas ben xeitosas; moitas e moitos de nós aproveitamos para facer compras de última hora… Ás 15:15 h marchamos en bus de volta para Scarborough e sobre as 17:00 xa estabamos na casiña.

Agora só cómpre rematar de facer as maletas, asegurármonos de que temos toda a documentación preparada e poñer a alarma para acordármonos cedo. Mañá imos ter unha viaxe de case catorce horas para voltar a Vigo: mimadriña!

ESP: ¡Buenas noches, familias! Ha llegado nuestro último día en Scarborough… Muchas emociones encontradas tras un intenso, pero inolvidable summer programme en el norte de Inglaterra… Durante estas tres semanas hemos hecho muchas amistades con chicas y chicos de otras partes de España y Europa, y con el paso del tiempo hemos tenido que despedirnos de ellas y ellos con mucha tristeza: aún no hemos superado la marcha de las canarias… Sin embargo, este miércoles somos nosotros las despedidas y los despedidos, ¡y estamos seguros de que hemos dejado huella en los corazones y la memoria de nuestras host families, la gente de la escuela y Scarborough en general!

El miércoles en Anglolang es día de excursión; la última para nosotros… York, la capital histórica del condado de Yorkshire, ha sido el destino elegido para la ocasión; una ciudad amurallada de origen romano, de aproximadamente 200.000 habitantes, situada en la confluencia de los ríos Ouse y Foss, donde a menudo surcan las aguas embarcaciones llenas de turistas. Hoy hemos tenido como guía a Giovanni, el encargado de organizar el programa semanal de actividades de la escuela, y nos han acompañado otros grupos de canarios, italianos y omaníes. Nuestra primera parada ha sido el Museo del Ferrocarril, un espacio de entrada gratuita que exhibe trenes, locomotoras, artefactos y cartelería relacionados con el mundo del transporte ferroviario. La visita ha sido corta (no ha durado ni una hora) y desde allí Giovanni nos ha conducido hasta el centro, explicando la historia y anécdotas de algunos de los monumentos más relevantes que nos hemos encontrado por el camino. Hacia las doce del mediodía nos hemos reunido frente a la catedral, un imponente edificio gótico del siglo XIII que nos ha servido de meeting point; ha sido entonces cuando nos han dejado vagar por la ciudad a nuestro aire. Nos ha llamado especialmente la atención una feria local de artesanía y street food con cositas muy apañadas; muchos y muchas de nosotros hemos aprovechado para hacer compras de última hora… A las 15:15 h nos hemos subido al bus de regreso a Scarborough y a las 17:00 ya estábamos en casita.

Ahora sólo nos falta terminar de hacer las maletas, asegurarnos de tener todo el papeleo listo y poner la alarma para despertarnos temprano. Mañana vamos a tener un viaje de casi catorce horas para volver a Vigo: ¡qué locura!

ENG: Good evening, dear families! Our last day in Scarborough has come… Many mixed emotions after an intense, but unforgettable summer programme in Northern England… During these three weeks we’ve made many friends from other parts of Spain and Europe, and overtime we’ve had to say goodbye to them with great sadness: we haven’t yet overcome the Canarians’ leave… However, this Wednesday we’re the ones they say goodbye to, and we’re sure we’ve made an indeleble impression in the hearts and memories of our host families, the people in the school and Scarborough in general!

Wednesday in Anglolang is excursion day; the last one for us… York, the historic capital of the county of Yorkshire, has been the chosen destination for the occasion; a walled city of Roman origin, of approximately 200,000 inhabitants, located at the confluence of the rivers Ouse and Foss, where boats full of tourists often ply the waters. Today we’ve had Giovanni as a guide, the man in charge of organizing the afternoon and evening activities, and other groups of Canarians, Italians and Omanis have joined us as well. Our first stop has been the Railway Museum, a free admission space that showcases trains, locomotives, artifacts and posters related to the world of rail transport. The visit has been short (it has lasted less than an hour) and from there Giovanni has led us to the city center, explaining the history and anecdotes of some of the most relevant monuments we’ve come across along the way. Around noon we’ve met in front of the cathedral, an amazing Gothic building from the 13th century that we’ve used as a meeting point; then they’ve let us wander around the city on our own. A local craft and street food market with really interesting items has particularly caught our attention; many of us have taken this opportunity to do last minute shopping… At 3:15 PM we’ve gotten on the bus back to Scarborough and at 5:00 PM we were at home already.

Now we just need to finish packing, make sure we’ve got all the paperwork ready and set the alarm to wake up early. Tomorrow we’re having an almost fourteen-hour trip to go back to Vigo: nuts!

Swansea – Despedida

Y hasta aquí hemos llegado, mañana ya no habrá más y mejor, al menos compartido con nosotras.

El día comenzó a las 3 de la mañana para muchos de nosotros (algunos, porque otros estudiantes se han ido a dormir vestidos para madrugar lo menos posible, ¿Verdad Antía y Lucía?). La quedada era a las 4 de la mañana en el párking dónde nos recogieron el primer día las host families. Todos fueron muy puntuales, aún a consecuencia de aparecer en pijama (¿Verdad Fer?).

El viaje en bus, dónde todos fuimos dormitando, duró cuatro horas y ya empezamos el arduo trabajo de calibrar el peso de las maletas y facturar. En seguridad también hubo varios accidentes así que la cosa se alargó más de lo que pensamos y no tuvimos que esperar tanto para embarcar.

Tras una parada técnica en Barcelona, para ir al baño, comer y jugar las últimas partidas a las cartas, cogimos el avión que nos llevaría a Vigo, y el resto ya lo conocéis…

Ha sido un placer compartir esta experiencia con un grupo tan bueno, nos llevamos bonitos recuerdos que esperamos sean compartidos por todos ellos.

Muchas gracias por todo,

Aroa y Andrea.

Sligo – 24/07/22 – Día 17 – Homestay day (part III)

Hello families!!

Como ya sabéis esto está llegando a su fin, y este será el último Sunday que pasemos junto a nuestras host families (ohhhh).

Dani y Miguel haciéndose los fuertes

Nuestros primeros protagonistas de hoy son Daniel Fernández (number 14) y Marín (number 18) que se han pasado el día at home (literal) porque estaban un poco pochiños y necesitaban reposo. Sin embargo, hemos simulado con ellos el mítico programa “Minuto y Resultado” ya que cada 2×3 (seis) nos poníamos en contacto con ellos. Por lo menos, al caer la tarde tuvieron tiempo de enviarnos esta instantánea en señal de que nuestros chicos nunca pierden su sentido del humor.

Eugenio, Carol y Anais con su host brother

Los siguientes en la lista son Anais (number 15) y Carolina (number 16) que nos envían un audio detallando su genial día. Y como hay quienes van a salir de aquí trilingües, Anais nos lo envía in English! Con el cansancio que acumulan de la semana, han aprovechado para levantarse un poquito más tarde de lo habitual (es que las 7.30 de la mañana se hace muy duro, creednos), pero una vez ya activos han aprovechado el market de Strandhill y la preciosa zona de Roses Point para dar un paseito y comprar souvenirs (van a venir cargados como the Three Wise Men).  Además, como el día estaba lluvioso pues … ¿qué mejor que desayunar una carrot cake y unas porciones de pizza calentitas?

Rico rico y con fundamento

Al volver a casa, comieron con su family roast beef con carrots, pudin de potatoes y potatoes solas. Y como buen domingo… ¡se han echado una buena siestorra viendo la Fórmula 1 y Gaelic Football! Y al terminar se fueron al cine a ver el remake de TopGun (seguro que muchxs de vosotros habéis visto en su momento la original). Pero es que su día todavía no termina… Al llegar a casa, se pusieron manos a la obra e hicieron 4 masas diferentes de harina (porque no atinaban bien con la que era) para poder comerse unos deliciosos pancakes (la envidia os corroe y lo sabéis).

Y para terminar con este día, abrimos la conversación de whatsapp de Natalia (number 19) y Efrem (number 17), que nos envían un audio conjunto para debatir sobre la hora en la que se levantaron de cama y relevar la super sorpresa en forma de breakfast que recibieron: pan relleno de nutella y fresas. ¡Ahí es nada!. Se quedaron chillin’ at home, pero hicieron una competición como verdaderos Masterchefs para ver quién era el mejor haciendo pizzas (masa incluida).

A los fogones

No regularon mucho y estaban algo spicy, así que cuando vuelvan a casa os van a pedir mucha pimienta negra para aderezar sus pastas. A lo que íbamos, pues resulta que el ganador del concurso, según su host father, fue Efrem… Porque según él, el secreto no está en la masa sino en la cantidad de carne que lleva.

 

Ñampazampa

Según su host mother, hubo un empate entre Rosa y Natalia, así que pongamos que ganaron los tres. Y como no hay mejor premio que la comida, aquí los tenéis degustando sus obras de arte culinarias. ¡Que tiemble el Dr. Oetker!

Y hasta aquí ha sido todo por hoy…

Mañana comienza la que será nuestra última semana, así que tenemos que reponer fuerzas para darlo todo … To the infinity and beyond!

Good night and sleep well!

Athlone- Día 20

Buenas noches por penúltima vez, familia!

Mañana es nuestro último día de aventura Irlandesa, así que os escribimos muy contentas pero también con el corazón un poco roto, porque esto ya se acaba!

Pero hoy no nos vamos a poner emocionales, eso ya lo reservamos para mañana, hoy toca hablar de el día que han tenido vuestros chicos, porque ha sido una montaña rusa de sentimientos, como ya nos esperábamos.

Vamos a ir punto por punto ¿bien?

La primera experiencia de hoy ha sido como muchos días la rutina de ir a clase, aprender inglés y compartir su día con sus compañeros de Vigo e internacionales, que en sí mismo ya no es poco; pero es que además, como cada Miércoles, hemos tenido actividad de la tarde.

Hoy ha tocado ir al Derryglad Folk & Heritage Museum, un museo en el que los chicos han podido aprender sobre la vida cotidiana de las buenas gentes de Irlanda, allá sobre el siglo 17 y en adelante. Como no podía ser de otra manera, tenemos unas fotos fantásticas made in Carme para acompañar!

Como siempre, han aprendido mucho sobre Irlanda y sobre el pasado de este país. Pero aquí no se acaba la historia…

La verdad es que hoy hemos vivido una de las tardes mas divertidas y esperadas durante todo el viaje…LA DISCO NIGHT!!! Y nos hemos ido al mejor Hotel de todo Athlone para celebrarla, también!

Vuestros chicos pudieron bailar, reír, cantar, beber (refrescos, por supuesto) y compartir un momento muy especial con sus compañeros. No hay más que verles las caritas!

La verdad es que nos hemos ido todos muy contentos a casa, algunos se quedaron a dar una penúltima vuelta por el pueblo y a crear más recuerdos que llevarse consigo de vuelta a España, que al final son y serán, el mejor souvenir de todos.

Con muchísimo cariño nuestro, y de vuestros hijos.

-Carme y Aida.

Dublín 2022- Día 19 – EPIC Museum

Bós días familias!

Por aquí xa andamos na metade da nosa última semana. Onte xa podiamos ver como algúns dos rapaces empezaban a asinar e escribir dedicatorias en sudadeiras e bandeiras, unha imaxe que imos ver ao longo desta semana.

A actividade que nos tocou onte foi unha visita ao EPIC Museum. Este museo está adicado á historia irlandesa ligada á inmigración. A forma que ten o museo de guiar o visitante é excepcional. É un recorrido unidireccional onde cada sala pola que pasas ten unha temática e un decorado distinto aínda que todas elas están unidas polo xeito no que se usa a tecnoloxía.
O museo facíanos partícipes desta ‘viaxe’ outorgándonos a cada un de nós un pasaporte que tiñamos que ir sellando en cada estancia.
Nestas distintas estancias podiamos ver a actores en pantallas contando as súas historias, historias de xente de verdade, ou podiamos entrar nunha biblioteca onde eran os propios libros, os que ao tirar de eles, che contaban o seu interior (libros por suposto escritos por irlandeses). Foros infinitas as formas nas que este museo nos deixou abraiados coa súa innovacion.
Eso si, tamén hai que dicir que moitos dos rapaces tiñan algo de presa por saír xa do museo, e non o desfrutaron moito. Aquí vos deixamos unhas fotos.


E iso foi todo por onte! Mañá xa o último día! Como pasa o tempo!

Un bico a todos! Imos seguir desfrutando do que nos queda!

Ata mañá!!

 

CANTERBURY – Martes 27 – Clases y excursión a un refugio de animales salvajes 🦁🦒🦏🦍

¡Buenas tardes familias!

Ayer los chic@s tuvieron clases como cada mañana hasta las 12:30 en el campus universitario.
Tras terminar las clases tuvieron que ir andando hasta la escuela, donde comimos bastante rápido, pues a las 13:15 nos pusimos en marcha para coger el autobús.

El trayecto en bus fue bastante corto, una media hora, hasta llegar a Port Lympne Wild Animal Park.

Una vez allí, tuvimos 45min para investigar por nuestra cuenta el parque, donde vimos una pareja de leones jóvenes, tigres y diferentes especies de monos, entre otros.

A las 15h teníamos reservado una visita en safari. Esta fue la parte más divertida, ya que el parque tenía mucho espacio para los animales y pudimos tener muy cerca animales herbívoros como jirafas, cebras, gacelas, dromedarios…
La pena fue que llovió un poco durante la tarde, por lo que la mayoría de felinos y simios grandes se refugiaron de la lluvia y no pudimos verlos al estar escondidos.

Al acabar el safari, tuvimos media hora para ver algunos animales, ir al baño o comprar recuerdos en la tienda.

Los monos más raros que vimos ayer 😂🐒

Sobre las 17:30 cogimos el autobús de vuelta a Canterbury, que nos dejó en la estación de autobuses, ya que ayer los chic@s debían hacer sus maletas por la tarde, pues hoy tendremos actividades hasta las 22h.

Ya no falta nada para volver y estamos todos con mucha pena, pero también con muchas ganas de veros y contaros todas las aventuras de estas tres semanas!!

¡Nos vemos muy pronto familias!

Nottingham: día de teatro! – 26/07

Boa tarde amigos/as!

A poucos días de rematar esta fantástica viaxe, os nosos rapaces e rapazas empezan a mañán de clases con algo de nervios, posto que xa teñen que estar rematando o project, do que pronto saberemos quen é o gañador.

Hoxe tocábanos un tour polas bambalinas do teatro Playhouse, pero resulta que o que non sabiamos é que en realidade iamos facer un “workshop”, é dicir, un taller de teatro que consistiría nunha sesión de varios exercicios relacionados coa actuación, a improvisación e a creatividade.

Comezamos colocándonos nun círculo para presentarnos, de modo que cada persoa diría o seu nome acompañado dun xesto ou acción que o representara, ou que simplemente lle apetecera facer no momento.

Logo, fixemos un exercicio no cal habería dous narradores que irían contando unha historia que outras dúas persoas (os actores) deberían ir representando. Para isto, poderían utilizar unha serie de obxectos aleatorios depositados no chan.

Por último, fixemos un exercicio que se trataba de construír unha historia a través de tres posturas a modo de fotografía cun título. Deste modo, cada grupo debía de usar unha serie de obxectos en cada pose e decir unha frase que definira a acción, para que ao xuntar as tres, tivera sentido.

Foi unha sesión simple pero resultou moi entretida e botamos unhas risas, estamos para un Óscar jeje.

Disfrutade moito porque mañán xa é o último día, vémonos prontiño!

 

Aida e Noe